شهرستان لاکیلا در ایتالیا، این روزها، دچار زلزله ای با شدت ۳ / ۶ درجه در مقیاس ریشتر شد. آخرین گزارشها تا زمان نگارش این یادداشت حاکی است که ۲۷۰ نفر جان خود و نزدیک به ۲۸۰۰۰ نفر خانه و مسکنشان را از دست دادند.
در زلزله بم در ۴ ژانویه سال ۲۰۰۴، که شدت آن ۶ / ۵ درجه در مقیاس ریشتر بود، طبق گزارشات رسمی ۳۵۰۰۰ نفر و به اعتبار آمارهای واقعی تر ۵۰۰۰۰ نفر جان باختند و شهر بم و ارگ قدیم آن با خاک یکسان شد. اگر قدیمی بودن بناهای شهر بم، توجیه این میزان ویرانی است، قدمت شهرستان لاکیلا هم به قرن سیزدهم برمیگردد. تبدیل شدت زلزله در مقیاس ریشتر، به میزان شدت امواج زلزله در محاسبات لگاریتمی محاسبه میشود. به این معنی اگر در مقیاس ریشتر شدت از ۵ به ۶ برسد، شدت امواجی که زمین را تکان میدهند ده برابر اند. از این نظر مقایسه بین دو درجه شدت زلزله در بم و لاکیلا، درجه تکانهای موجی را در دومی بسیار بالاتر قرار میدهد. آمار تلفات و ویرانیها را در این رابطه مقایسه کنید.
با وقوع زلزله لاکیلا، گروههای وسیعی از داوطلبان به یاری مردم شتافتند و تیم های فوتبال اعلام کردند که درآمد حاصل از مسابقات لیگ ایتالیا را به زلزله زدگان اختصاص خواهند داد.
در جریان زلزله بم، سپاه پاسداران فورا حکومت نظامی اعلام کرد و نه تنها از ورود سیل عظیم گروهاای امداد داوطلب از مناطق جنوب شرقی و بقیه نقاط دور و نزدیک ایران به بم جلوگیری کرد، بلکه گروههای امداد خارجی را که به فرودگاه مهرآباد رسیده بودند، از عزیمت به منطقه زلزله زده بازداشتند.
"شهرک" ارگ جدید بم و مجتمع صنعتی آن که با هتلهای ۵ ستاره و ۴ ستاره و سه ستاره و پیس اسب سواری و دریاچه های آن، محل تفریح و سرمایه گذاری شیوخ خلیج است و سهام آن اساسا به جماعت کارگزاران سازندگی ، از جمله "آیت اله" رفسنجانی و تخم و ترکه او تعلق دارد، در این ماجرا کوچکترین آسیبی ندید. خود همین مساله نشان میدهد که ایجاد مسکن مناسب برای ساکنان بم و محوطه اطراف ارگ قدیم آن، در این منطقه "زلزله خیز" امری ممکن بوده است.
بر ویرانه فاجعه و مصیبت زلزله، نکبت حکومت مشتی طفیلی و راهزن اسلامی، بر زندگی مردم این منطقه سایه گسترد و در میان تالانگریها و تاراج ثروت و اموال مردم ایران توسط این جنایتکاران مفت خور، قلبهای بسیاری که اکنون میتوانستند کماکان بطپند، از حرکت باز ایستادند و زیر آوار و در کنار اعلام حکومت نظامی اراذل و اوباش اسلامی چشم از جهان فروبستند.
اگر کشتارها و قتل عامهای سیاسی سالهای ۶۰ و ۶۷، و سی سال امواج مرگبار قتلهای زنجیره ای هر مخالف و ناراضی و منتقد ، دهها هزار انسان و مخالف سیاسی و فکری و "فرهنگی" را آگاهانه و توسط دادگاهها و حکام شرع زیر آوار مدفون کرد، زلزله بم در زیر سایه خفقان حکومت سپاهی و بسیج اسلامی آخرین ضربات قلب هزاران نفر را که کمکهای داوطلبانه صدها گروه دواطلب به نجات آنها همت کرده بودند، ار طپش باز ایستاند.
این رژیم را فقط باید بزیر کشید.
