همزمان با کمپین تبلیغاتی دهمین دوره نمایش انتخاباتی ریاست جمهوری، رژیم اسلامی به تشدید فضای سرکوب و خفقان در سرتاسرجامعه ایران دست زده است. در همین روزها دل آرا دارابی را اعدام کرد، اعدام در زندانها را گسترش داد، فعالین کارگری را بخاطر شرکت در مراسم روز کارگر، فعالین جنبش زنان، دانشجویان و دیگر عرصه های اجتماعی و دفاع از حقوق مردم را دستگیر نمود و به زندان انداخت. این رژیم چندی پیش با مانور نظامی سپاه پاسداران، با مانور نیروهای انتظامی برای مقابله با شورش شهری، و اکنون با به جولان انداختن نیروهای انتظامی در قلب شهرها به بهانه دستگیری اراذل و اوباش، نیروهای سرکوبگر خود را بعنوان معادله ای برای مقابله با هر حرکت اعتراضی و شورش مردم به تنگ آمده در جریان انتخابات و همچنین برای تصفیه حساب کشمکش جناحهای درون خود به میدان آورده است. در ادامه این پروسه، مسئله شرکت دادن نیروهای بسیج در رای گیری به موضوع جدی نزاع اصولگرایان با "اصلاح طلبان" تبدیل گشته است.
موقعیت تقریبا مشابه جناحها و توازن قوای نزدیک بهم آنها به اضافه "خطر" خیزش مردم برای بزیر کشیدن رژیم اسلامی از جمله عواملی است که جناح اصولگرا و در قدرت را به طرف استفاده از نیروهای نظامی در این کمپین انتخاباتی سوق داده است. توازن جدید میان جناحهای مختلف کشمکش آنها را بشکل بیسابقه ای شدت داده است. در شرایطیکه هر دو جناح انسجام یکپارچه خود را از دست داده اند و از درون شاخه شاخه شده اند، مهرهای جنایت کاری چون احمدی نژاد، میرحسین موسوی، مهدی کروبی و محسن رضائی را برای نجات و بقاء حکومت اسلامی به جلو هل داده اند. جناح اصولگرایان در قدرت با استفاده از اهرمهائی که در دست دارند به مصاف رقیبان خود رفته و از نفوذ خود در میان سپاه پاسداران و بسیج برای کسب بر تری بر دیگر رقبا حساب باز کرده است. به آزمایش موشکی دست میزنند، تبلیغات علیه اسرائیل را شدت میدهند تا ضربات ایدئولوژیکی تمایل نزدیکی به آمریکا از طرف این جناح را تخفیف دهند و از این طریق احمدی نژاد در برابر بقیه حریفان خود دست بالا پیدا کند. کار به آنجا رسیده که امام حکومت اسلامی، خامنه ای، مجبور گشته به موضع جناحی و پشتیبانی غیر مستقیم و از پهلو از احمدی نژاد روی بیاورد. در صفر به کردستان به بهانه حفاظت از این مزدور عملا در تمام شهرهای آن حکومت نظامی اعلام نشده چند هفته ای را بر قرار کردند، نیروی نظامیشان را به رخ مردم کشیدند و ماهها قبل از این سفر در تمام شهرهای کردستان به دستگیریهای وسیعی دست زدند.
کارگران، زنان و مردم آزادیخواه!
شکی نیست که در این ماجرا با زور و فشار و تقلب یکی از خودیهای از صافی گذشته را رئیس جمهور خواهند کرد. با پائین ترین معیارهای انتخابی در دنیا نمی شود این بازی خانوادگی رژیم اسلامی را انتخابات نامید. ما و مردم انتخاب خود را کرده ایم، به گور سپردن رژیم قاتل و آدمکش اسلامی انتخاب ما است. نتنها در این مراسم دولتی "انتخاباتی" نباید شرکت کرد باید بهر طریق ممکن این نمایش را به حرکتی در مقابل آن تبدیل نمود. ترس از شورش توده ای، جنگ و دعوای بالائی ها و سردمداران اصلی و جنایتکار کاندیدا تور انتخاباتی را بمراحل حساسی رسانده است. همه مواظبند که در جریان کمپین تبلیغتی اشان فرجه ای برای خیزش و شورش مردم باز نشود. همه موافقند برای حفظ نظام شان یک دقیقه از اعدام و دستگیری و شکنجه و نظامی کردن فضای شهرهای ایران غافل نمانند. سرکوبگریهای گسترده، ایجاد فضای رعب و وحشت بر جامعه از جمله توافقات عمومی و مشترک کلیه کاندیدا تورها است. همه میدانند مردم این رژیم را نمی خواهد و به کمین آن نشسته اند. هم مردم و هم جمهوری اسلامی میدانند که در پروسه انتخابات و از حالا تا روز انتخابات، رژیم روز های ضربه پذیری را جلو رو دارد. باید بکویشم از این موقعیت بهر شکل ممکنی برای گسترش اعتراضات خود و دستیابی به خواست هایمان استفاده کنیم. هر حرکت توده ای و اعتراضی که در این روزها شکل بگیرد می تواند بر عوض کردن صحنه به نفع مردم تاثیر جدی بگذارد و مضحکه انتخابات را بر سرشان خراب نماید.
آزادی، برابری، حکومت کارگری
مرگ بر جمهوری اسلامی
22 مه 2009
مبارزان کمونیست
