در اين مراسم كه با حضور فعالين حزب برگزار شد٬ 20 نفر از زنان پناهجو شركت داشتند. مراسم با حضور زنان از افغانستان و ايران برگزار شد. در اين مراسم ابتدا به موضوعاتي پيرامون تاريخچه 8 مارس پرداخته شد و سپس در ادامه پيام گرم سازمان آزادى زن به مناسبت 8 مارس خوانده شد. در ادامه مراسم پيام حزب اتحاد كمونيم كارگرى در باره 8 مارس خوانده شد.
مراسم با گفتگوى شرکت کنندگان پيرامون حقوق زنان٬ مقايسه وضعيت زنان در كشورهاى سرمايه دارى و كشورهاى اسلام زده٬ حقوق زنان در خانواده٬ و همچنين اهداف سازمان آزادى زن ادامه يافت. همچنين در مورد وضعيت زنان در افغانستان و ايران در زمينه كار و پوشش اسلامى بحث و تبادل نظر شد. همينطور در اين مراسم در مورد وضعيت وحشتناك زنان پناهجو در تركيه و حقوق آنها به عنوان يك پناهجو٬ و در باره زنانى كه مجبور ميشوند بنابر دلايلى از كشورشان خارج شوند بحث صورت گرفت.
در اين رابطه به پاى صحبت هاى چند تن از اين زنان مينشينيم:
مريم در اين رابطه ميگويد: زن موجود ظريف و حساسي است. زن سر منشا زندگى و وجود انسان است. بى آزار است. هميشه در صحنه مبارزات آزادى خواهانه بوده و صبور و پر تحمل در تمام مسائل و مشكلات زندگى است. اما زن افغان هيچ كس به نظراتش اهميتى قائل نيست. او فقط براى كلفتى و زايمان و بچه دارى استفاده ميشود. اجازه درس خواندن ندارد. چون فرهنگ كشور ما نميتواند رشد فكرى يك زن را ببيند. هميشه فكر و عقل زن در برابر و نظر آنها ناقص بوده و اظهاراتش بى ارزش!
فاطمه زن ديگرى در اين مراسم ميگويد: زن در افغانستان و كشورهاي اسلام زده مانند برده است. اگر خوب بردگى كند وظيفه اش را انجام داده است و اگر طبق رسوم و آداب خرافى عمل نكرد باعث سرافكندگى و شرمسارى خانواده است!
اما به عقيده تمام زنانى كه در اين مراسم حضور داشتند: هيچ تبعيضى بين زن و مرد نبايد وجود داشته باشد. همانطور كه مبارزه تبعيض نژادى را داخل سطل زباله تاريخ انداخت٬ نظام تبعيض جنسى و مردسالارى هم را دور کى اندازد. زنها انسان اند ولى اين نظام سرمايه دارى و ايدئولوژى اسلام است كه دست به دست هم داده اند و براى زن ارزشى قائل نيستند.
در ادامه در مورد وضعيت زنان پناهجو در تركيه صحبت هائى شد. همانطور كه ميدانيد در تركيه هم زنان و كودكان مورد حمايت كميسارياى پناهندگى سازمان ملل قرار نميگيرند. اين زنان به دلايل مورد تهديد واقع شدن از طرف خانواده هايشان و خطر مرگ٬ همچنين اعتراض به رژيم حاكم و فرياد آزاديخواهي از كشور خارج ميشوند. ولى در طول پروسه پناهندگى با مشكلاتى از قبيل عدم پاسخگويى سازمان ملل روبرو ميشوند. گاهى شاهد حوادث تلخى براى اين زنان پناهجو از قبيل گرفتارى در باندهاى قاچاق انسان٬ تجاوز٬ قتل و حوادث ديگرى بوديم. زنان پناهجو معمولا براى سير کردن شكم خود و فرزندانشان در مكانهاى ناامنى مشغول به كار هستند.
در ادامه اين مراسم بر ايجاد گسترش روابط ميان زنان و تلاش و گفتگوى بيشتر در زمينه حقوق زنان بحث و تبادل نظر شد.
