پیام جنبشی که در ۱۸ تیر ۷۸ آغاز شد روشن و صریح است، سرنگونی رژیم اسلامی. شش روزی که پایه های رژیم اسلامی را لرزاند، هدفش نه خواست تعدیل و اصلاح رژیم اسلامی بلکه سرنگونی و خلاصی از شر رژیم اسلامی بود. جمهوری اسلامی رفتنی است. این یک حکم قطعی و نتیجه اجتناب ناپذیر جنبش توده های مردم است. در ۱۸ تیر مردم در ایران عملا به رژیم اعلام جنگ کردند.
اکنون هشت سال از ١٨ تير ۷۸ ميگذرد. در این هشت سال ما از یک طرف شاهد تلاشهای عظیم و اعتراضات گسترده مردم برای بزیر کشیدن رژیم جانیان اسلامی بودیم و از طرف دیگر شاهد بودیم که چگونه رژیم اسلامى با توسل به سرکوب وحشیانه و عريان از حاکمیت سیاه خود دفاع کرده است. اما در این جنگ ۸ ساله نه تنها خواست ١٨ تير کمرنگ نشده است، نه تنها مردم مرعوب نشده اند، بلکه برعکس ما شاهد گسترش انزجار و نفرت مردم از رژیم اسلامی هستیم. ابعاد رو درویی و نخواستن رژیم به همه عرصه های تقابل اجتماعی کشیده شده است. مردم روزمره درگیر جنگى در خیابان و کارخانه و دانشگاه با رژيم اسلامى هستند. در این جنگ گاه سنگرهایی فتح میشوند، گاه سنگرهایی از دست داده میشوند، این خصلت هر جنگ دراز مدتی است. اما این جنگ همچنان اصلی ترین عرصه تقابل مردم با رژیم اسلامی در جامعه است.
نبردهای تعیین کننده و سرنوشت سازی در راه است. سرنگونی رژیم اسلامی محتوم است! اما شرط پیروزی چیست؟ ملزومات پیروزی کدامند؟ برای پیروزی بر رژیم اسلامی و استقرار نظامی متضمن آزادی، برابری، رفاه و انسانیت همگان در جامعه چه باید کرد؟ یک شرط حیاتی پیروزی بر جمهوری اسلامی شکل گیری نیروی رهبری کننده در جنبش سرنگونی است. شکل دادن به این نیروی رهبری کننده جنبش سرنگونی کار کمونیسم کارگری است. این وظیفه عاجلی است که حزب اتحاد کمونیسم کارگری در مقابل خود قرار داده است. ما تلاش میکنیم که به منادیان "نه" بزرگ به رژیم اسلامی، به کلیت استبداد و استثمار و تبعیض و ارتجاع و نابرابری در صحنه سیاسی ایران تبدیل شویم. اما مردم نیز باید انتخاب کنند. سئوال این است: آیا افق و آلترناتیو مردم در سرنگونی رژیم اسلامی در خطوط کلی یک افق و راه حل چپ است یا راست؟ آیا مردم در انداختن رژیم اسلامی به بالا، به راست، به قدرتهای غربی امید می بندند یا به نیروی خود، به چپ جامعه و به یک راه حل رادیکال متوسل میشوند؟ این شرایط و ملزومات علیرغم گسترش سیاستهای رادیکال و چپ کمونیسم کارگری در جامعه هنوز به فرجام نرسیده است. اگر کمونیسم کارگری بتواند افق رادیکال و انقلابی را به افق غالب در روند سرنگونی رژیم اسلامی تبدیل کند، آنوقت شخصیتها و احزاب این اردوی چپ و کمونیستی در موقعیت رهبری قرار میگیرند. از طرف دیگر تلاش برای بالا بردن انتظارات و توقعات مردم و نپذیرفتن نقطه سازشهایی است که اپوزیسیون ملی اسلامی و اپوزیسیون راست بورژوایی قدم به قدم درمقابل مردم قرار میدهند، شرط حیاتی پیشروی است. ما مدام مردم را به درهم شکستن و عقب زدن چنین آلترناتیوهایی دعوت کنیم. هر چه نخواستن مردم عمیق تر و همه جانبه تر باشد، امکان تامین رهبری کمونیستی بر جنبش سرنگونی بیشتر و ملزومات سرنگونی رژیم فراهم تر خواهد شد.
از این رو در ١٨ تير امسال ما بار دیگر بر سرنگونى تمام و کمال رژيم اسلامى و نخواستن همه جانبه حکومت اسلامی تاکيد ميکنيم. سرنگونی و تغيير حکومت از پایین، بدست مردم و طبقه کارگر شرط هر تغييرى به نفع رفاه و امنيت و حرمت و آزادى مردم است. هر سياستى که سرنگونى توسط مردم را در ابهام ميگذارد يا به روشهایی از بالا، توطئه و کودتا و حمله نظامی، متوسل میشود عملا بر مشقات مردم در پروسه سرنگونی می افزاید. ما در ١٨ تير امسال پرچم آزادى و برابرى و لغو تبعيض را برمى افرازيم. نفى تبعيض و خواست آزادى و برابرى، چکيده و مضمون اصلی اعتراضات کارگرى، دانشجوئى، زنان و جوانان است. در ١٨ تير امسال ما در مقابل تبليغات ناسيوناليستى و ضد بشرى، در مقابل قوم پرستى، در مقابل فاشيسم ضد افغان، از هويت جهانشمول انسانى و حقوق برابر انسانها دفاع ميکنيم. ما بشريم! در يک کره خاکى زندگى ميکنيم! تنها يک نژاد آنهم نژاد انسانى! در ١٨ تير امسال در مقابل شعار "انرژى هسته اى حق مسلم ماست" ما شعار "آزادى بيان، تشکل، تحزب، تجمع، اعتراض و اعتصاب" را بعنوان حق مسلم مردم مطرح ميکنيم. در ١٨ تير امسال براى آزادى کليه دستگير شدگان فرياد آزادى بى قيد و شرط کليه زندانيان سياسى را مطرح ميکنيم.
مردم آزاديخواه! کارگران، زنان، جوانان انقلابى!
با پرچم سرخ آزادی و برابری و "نه" به رژیم به میدان بیائید. در اعتراضات ۱۸ تیر میتوانیم حملات اخیر رژیم را به شکست بکشانیم. در ۱۸ تیر باید فریاد بزنیم که آزادى زنان از مسير جلب و جذب نظر آيت الله هاى ضد زن نميگذرد. باید فریاد بزنیم که تشکيل سازمانهاى مستقل کارگرى و اعاده حقوق و رفاه کارگران از مسير اتکا به بندهاى قانون اساسى رژيم ضد کارگر و قانون گرائى سنديکاليستى نميگذرد. نفى اختناق از مسير عوض کردن احمدى نژاد با کروبى و رفسنجانى و امثالهم و يا مبارزه مسالمت آميز و نا فرمانى مدنى نميگذرد. آزادى از مذهب و خرافه و امر سکولاريسم از طریق باج دادن به مذهب دربارى و دگرانديشى اسلامى متحقق نميشود. تا به منافع طبقه کارگر و اکثريت مردم مربوط است اپوزیسیون راست ايران وعده ای جز استثمار و استبداد در اشکالی دیگر ندارد. ميخواهند عمارت ننگينى که بر گرده کارگر بنا شده است را تحکيم و بازسازى کنند. کارگران و زنان و جوانان براى آزادى بايد پرچم آلترناتيو انسانى را برافراشت. ۱۸ تير امسال باید پيشروى ما را تثبيت کند. از طرف دیگر کمونيسم کارگرى بايد متحدانه به استقبال ١٨ تير برود! ۱۸ تیر باید در عین حال زمینه ای برای گسترش انسجام صفوف کمونیسم کارگری باشد. در ۱۸ تیر باید ورق را برگرداند.
سرنگون باد جمهورى اسلامى!
زنده باد آزادى، برابرى، حکومت کارگری!
زنده باد جمهوری سوسیالیستی!
حزب اتحاد کمونيسم کارگرى
۲۳ ژوئن ٢٠٠٧
