کنفرانس بین المللی 8 مارس در سوئد
بسوى ايجاد يک جنبش بین المللی
آزادیخواه و برابری طلب سکولار
در گرامیداشت صدمین سالگرد 8 مارس، روز جهانی زن، یک کنفرانس موفق بین المللی باشرکت 120 نفر روز جمعه 7 مارس در شهر گوتنبرگ، سوئد برگزار شد. تم این کنفرانس که توسط سازمان آزادی زن سازمان یافته بود، دفاع از حقوق زن و سکولاریسم (لائیسیته)، در مقابله با نقش مذهب در جامعه و اسلام سیاسی بود. این کنفرانس همچنین در همبستگی با زندانیان سیاسی در ایران، فعالین حقوق زن، کارگری و دانشجویی، تلاشی برای جلب توجه بین المللی به سرنوشت این اسیران رژیم اسلامی و کوشش برای قدرتمند کردن جنبش برای آزادی آنها بود.
سخنرانان و هنرمندانی که در این کنفرانس شرکت داشتند، یک شب بیاد ماندنی در دفاع از آزادی و برابری و همبستگی بین المللی آفریدند. کنفرانس از ساعت 7 تا 11 و 30 دقیقه شب ادامه داشت. هر یک از سخنرانان بر لزوم دفاع از آزادی زن و سکولاریسم در رابطه تنگاتنگ با یکدیگر، نقد شدید زن ستیزی مذهب، بویژه اسلام، افشای جنایاتی که تحت نام ناموس در دنیا انجام میگیرد، جنایاتی که اگرچه از زن و مرد و کودک قربانی میگیرد، زنان قرباینان اصلی آن هستند. جنایاتی که بسیاری از جریاناتی که خود را آزادیخواه، فمینیست و چپ مینامند، به دلیل احترام به "فرهنگ" سایرین و اجتناب از راسیست خوانده شدن، چشم بر آن می بندند. همچنین بر لزوم سازماندهی یک جنبش وسیع بین المللی در دفاع از حقوق زن، سکولاریسم، آزادی بی قید و شرط بیان و نقد و برابری انسان ها تاکید شد.
در این کنفرانس سخنرانان از گوشه های مختلف جهان و با تجارب مختلف حضور داشتند، اما همه بر یک نکته اساسی تاکید میکردند: سکولاریسم یک رکن مهم دستیابی به آزادی زن و یک جامعه آزاد و برابر است. محکومیت رژیم آپارتاید جنسی توسط جامعه بین المللی، همانگونه که در دهه 80 و 90 میلادی رژیم آپارتاید نژادی در آفریقای جنوبی توسط دنیا محکوم شد، یکی دیگر از نکات مورد توافق و تاکید سخنرانان بود. محرومیت کشورهایی که در آن آپارتاید جنسی اجرا میشود از بازی های المپیک، نکته دیگری بود که آنی سورژیه، رئیس اتحاد بین المللی دفاع از حقوق زن، و عضو کمیته آتلانتا+، از فرانسه مطرح کرد.
سخنرانان هر یک گنجینه ای پربار از مبارزه در زمینه حقوق زن، ساختن جامعه ای آزاد تر و برابرتر، علیه مذهب و مدافعین صریح و خجول مذهب و نسبیت فرهنگی، دارا هستند. بعضا خطراتی جدی را در مبارزه برای این اهداف به جان خریده اند. حضور این انسان های آزادیخواه و مجرب به کنفرانس ویژگی خاصی می بخشید. گرد آوردن این فعالین پر شور زیر یک سقف جلوه ای از قدرتمندی جنبش ازادیخواهی و برابر طلبی سکولار در سطح بین المللی و پیشتازی حنبش آزادی زن در خاورمیانه بود.
کنفرانس با سخنرانی افتتاحیه پروین کابلی به زبان های فارسی و سوئدی و آذر ماجدی به انگلیسی آغاز شد. پرویم کابلی به 100 صد سال مبارزه برای برابری زن و مرد اشاره کرد و گفت که باید موانع این برابری را مرتفع کنیم. آذر ماجدی بر همبستگی بین المللی سکولاریستی برای دفاع از حقوق زن تاکید کرد. به جایگاه جنبش آزادی زن در ایران و خاورمیانه و نقش سازمان های آزادی زن عراق و ایران در این مبارزه اشاره کرد و سپس از ینار محمد چهره برجسته و جسور جنبش آزادی زن عراق یاد کرد. گفت ینار محمد هم اکنون در بغداد 8 مارس را گرامی میدارد. جای او در میان ما خالی است، اما در بغداد به او نیاز بیشتری است.
سپس بترتیب هوزان محمود از سازمان آزادی زن عراق، دیبا علیخانی از فعالین حقوق زن در ایران که یک سال است از ایران خارج شده، رسول آولا از سازمان مردان علیه خشونت نسبت به زنان، هما ارجمند هماهنگ کننده کمپین علیه دادگاه های شریعه در کانادا، ماریا هاگبری از شبکه علیه خشونت ناموسی در سوئد که یک شبکه بین المللی است، سارا محمد سخنگوی کمپین پلا و فادیمه را فراموش نکن (دو قربانی قتل ناموسی در سوئد) آذر ماجدی رئیس سازمان آزادی زن- ایران، آنی سورژیه رئیس اتحاد بین المللی دفاع از حقوق زن- فرانسه سخنرانی کردند. لیندا ویل – کوریل از مسئولین اتحاد بین المللی دفاع از حقوق زن و مسئول کمیته علیه مثله زنان بعلت ماموریت شغلی نتوانست در کنفرانس شرکت کند. ژوسلین کلارک، سردبیر نشریه زنان لائیک در فرانسه نیز قادر به شرکت نبود و سخنزانی خود را برای سازمان دهندگان ارسال نمود. یک فعال حقوق زن و سکولاریسم در الجزایر، حلیم آکلی درخواست شرکت در کنفرانس را نموده بود که متاسفانه نتوانست ویزای کشور سوئد را دریافت کند. ضمنا از مهرداد درویش پور، محقق در زمنیه امور اجتماعی و زنان که در کنفرانس شرکت داشت دعوت شد که در زمینه تحقیقات و تجارب خود سخنانی ایراد کند.
در میان سخنرانی ها، میترا رقصنده، رقص زیبایی به نام آزادی که خود طراحی کرده بود به اجراء درآورد که با استقبال بسیار گرم حاضرین روبرو شد و به کنفرانس جلوه دیگری بخشید. سخنرانی های سیاسی و اجتماعی پر شور با این رقص زیبا در مدح آزادی و طرد محرومیت و سرکوب آمیزه جالبی از تلاش های انسانی برای آزادی و برابری بود.
بخش پایانی برنامه که بسیاری از شرکت کنندگان بی صبرانه در انتظار آن بودند، شعرخوانی هنرمند معاصر ایرج جنتی عطایی بود. ایرج جنتی عطایی با شور و جذابیت خاصی تعدادی از اشعار زیبای خود را باجرا درآورد. ایرج جنتی عطایی پایانی بسیار زیبا و پرشور برای این کنفرانس موفق و آزادیخواهانه بود. ایرج با استقبال بسیار گرمی از طرف حاضرین مواجه شد.
سپس پروین کابلی و آذر ماجدی از جانب برگزار کنندگان از کلیه سخنرانان و هنرمندان تشکر کردند و شاخه گل رزی به هریک از آنها تقدیم شد. ضمنا بطور ویژه از شهلا نوری که زحمات بسیاری برای سازماندهی این کنفرانس کشیده، همچنین کریم نوری، اسماعیل اوجی و حمید که عکاسی کنفرانس را بعهده داشت، تشکر و قدردانی شد. این کنفرانس بطور زنده از طریق اینترنت پخش میشد و تعدادی از نقاط مختلف جهان، بخصوص ایران این کنفرانس را دنبال میکردند. این مساله هیجان خاصی در کنفرانس ایجاد کرده بود. در نوردیدن مرزها، بویژه مرزهای سرکوب رژیم اسلامی به همه شادی خاصی میداد. از مجید پستنچی بخاطر زحماتی که برای میسر کردن این امر کشیده بود با اهدای یک شاخه گل رز تشکر شد.
در پایان برگزار کنندگان با خوشحالی آگاه شدند که شمیم خواننده خوش صدای جوان در کنفرانس حضور دارد. شمیم با خواندن یک ترانه زیبا علیه زن ستیزی پایان گرم و شادی به کنفرانس بخشید. یکی از نکات جالب برای سخنرانانی که با جنبش آزادی زن در ایران و خاورمیانه آشنایی زیادی نداشتند، درک نقش پیشتازو پیشرو این جنبش بود. حضور هنرمندانی که با هنرشان نفرت خود از سرکوب و تلاش خود برای آزادی و برابری را به نمایش میگذاشتند، عمق این جنبش در بطن جامعه را بیش از پیش عیان میکرد. نمایش دو قطعه فیلم کوتاه از مراسم 8 مارس 2004 در سنندج که دیبا علیخانی را در حال سخنرانی نشان میداد، برای حاضرین بسیار جالب توجه بود. بویژه کسانی که از طریق رسانه های غربی با ایران آشنا میشوند، این مراسم تصویری کاملا متفاوت از جامعه ایران ارائه میداد.
تعدادی از سازمان های آموزشی در سوئد و همچنین تعدادی از دوستداران پیش از کنفرانس مبالغی کمک مالی برای سازماندهی کنفرانس در اختیار سازمان آزادی زن گذاشتند. در کنفرانس نیز مبالغی کمک مالی جمع آوری شد و نشریات آزادی زن به فارسی و انگلیسی در میان حاضرین توزیع شد. ضمنا مجله مدوسا و کتاب حقوق زن در تقابل با اسلام سیاسی، نوشته آذر ماجدی به فروش رسید. دبیر اتحادیه سراسری ترانسپورت سوئد و سازمان اولاف پالمه طی پیام هایی به کنفرانس برای آن آرزوی موفقیت کردند. از دوستداران در ایران نیز چندین پیام تلفنی و اینترنتی دریافت شد.
سازمان آزادی زن از کلیه سخنرانان و هنرمندانی که این کنفرانس موفق را امکان پذیر ساختند صمیمانه تشکر میکند. همچنین قدردانی های خود را به همکارانی که با تلاش بیدریغ این کنفرانس را در زمانی بسیار کوتاه سازمان دادند ابراز مینماید. و بالاخره با تشکر از شرکت کنندگان، یک بار دیگر آنها و همه مردم آزادیخواه و برابری طلب را به پیوستن به یک جنبش وسیع آزادیخواهی، برابری طلبی و سکولاریست برای ساختن یک دنیای بهتر و به پیوستن به سازمان آزادی زن دعوت میکند.
به اطلاع میرسانیم که فیلم های سخنرانی ها و برنامه های هنری این کنفرانس بزودی از طریق سایت سازمان آزادی زن www.azadizan.net و در یوتیوب برای دیدن علاقمندان در دسترس خواهد بود. عکس هایی از این کنفرانس را نیز میتوانید در سایت سازمان آزادی زن مشاهده کنید.
یک دستاورد مهم این کنفرانس انجام کارهای مقدماتی سازمانیابی یک جنبش بین المللی سکولاریست، مدافع حقوق زن و برابری انسان ها است. طی نشستی که پیش از آغاز کنفرانس سخنرانان داشتند، بر این مقدمات و مطالبات اصلی این جنبش توافق شد. قرار شد که بیانیه این کنفرانس سریعا تهیه شده و به تائید سازمان های متبوع برسد و در چند ماه آینده طی یک کنفرانس بین المللی به اطلاع عموم رسیده و برای گسترش آن اقدامات لازم در دستور قرار گیرد. آذر ماجدی در سخنان اختتامیه خود گفت: این کنفرانس بسیار آموزنده بود اما این کافی نیست و باید به یک واقعیت زنده و کنکرت بیانجامد و آن ساختن یک جنبش بین المللی در دفاع از حقوق زن و سکولاریسم، برابری انسانها و آزادی است. این کنفرانس باید از این نظر متمایز باشد که کارهای ما از فردا برای ساختن یک جنبش بین المللی شدت گیرد. آذر ماجدی سپس همه شرکت کنندگان را دعوت به پیوستن به این جنبش مهم و تعیین کننده کرد.
ستم بر زن موقوف!
سرکوب زنان ممنوع!
زنده باد آزادی زن!
سازمان آزدادی زن
10 مارس 2008، 20 اسفند 1386
