مصی(مصطفی) شيروانی: تا آخر ايستاده ايم!

به تمام نهادها- سازمان ها- تشکل ها و انسان های شرافتمند

رفقا! فکر نمی کنم تکذيب خبر بازداشت من در حاليکه هنوز بيش از ۴۰ تن از رفقای قهرمانمان در زندان های جمهوری اسلامی به سر می برند کسی را خوشحال کند. در واقع تکذيب بهانه ای است تا بتوانم با مبارزان راه آزادی و برابری از رفقای دربندم سخن بگويم!
قبلا بايد از تاخير زيادی که در تکذيب خبر بازداشت ايجاد شد از تمام رفقا رسانه ها و مخصوصا مادرم و خانواده ام که دراين مدت رنج زيادی را متحمل شده اند عذرخواهی کنم.
پس از يورش شبانه ی ماموران وزارت اطلاعات به رفقا و درحاليکه من و ۲نفر از رفقا در خارج از خانه ی محاصره شده! بوديم يکی از رفقای داخل خانه در تماس تلفنی مرا در جريان محاصره و يورش قرار داد و ...همان شب پس از اينکه رفقا و رسانه ها را در جريان خبريورش قرار داديم محل زندگی مان را تغيير داديم اما صبح روز بعد در خيابان مورد حمله قرار گرفتيم که پس از خلاصی از چنگ ماموران به خاطر شرايط بد روحی و عدم امنيت جانی مجبور شديم به حاشيه ی تهران و به جايی پناهنده شويم! که هيچ دسترسی به اينترنت و اخبار و...نداشتيم. به هرحال من روز شنبه در جريان خبر بازداشت خودم قرار گرفتم  و در تماس با سايت آزادی برابری خبر را تکذيب کردم که به خاطر مشکلات فنی رفقا موفق به کار کردن آن نشدند.
آزاديخواهان و انسانهای شريف!
قريب ۲ ماه از بازداشت گسترده ی دانشجويان چپ دانشگاه های ايران می گذرد. دراين مدت جمهوری اسلامی نه تنها به افکار عمومی و اعتراضات جهانی توجهی نکرده است بلکه با شبيخون گسترده ای تعداد ۱۲ تن از رفقای ديگرمان را به اسارت گرفته است! بسياری از رفقای زندانی در اين مدت تحت شرايط وحشتناک و در سلول انفرادی به سر برده اند. رفقا سعيد حبيبی- نادر احسنی و پيمان پيران هنوز هيچ ارتباطی با خانواده هايشان برقرار نکرده اند. رفيق بيتا صميمی زاد روز قبل از بازداشت در بيمارستان بستری بوده است. محمد پورعبدالله از سردردهای مزمن و سينوزيت رنج ميبرد. رفيق امين قضايی از مشکلات قلبی وريوی در عذاب اسيت. رفقا بهروز کريمی زاده- پيمان پيران و بسياری ديگر نيز مشکلات متعددی دارند که سلول انفرادی و فشارهای زندان آنان را در معرض آسيب های جدی و خطرناک قرار داده است.
آزاديخواهان و برابری طلبان!
سوال من از شما اين است که در اين مدت برای آزادی دانشجويان دربند چه کرده ايد؟ از چه راهی و چگونه جمهوری اسلامی را تحت فشار قرار داده ايد؟ تا چه اندازه افکار عمومی و مجامع بين المللی رادر جريان سرکوب شديد و بی سابقه ی فعالين دانشجويی طيف چپ در ايران قرار داده ايد؟ پخش خبر و تکان دادن سر به نشانه ی اظهار تاسف برای ما و رفقای دربندمان هيچ ارزشی ندارد. مجيد اشرف برای رسانه ها فقط يک اسم است؟ صدرا پير حياتی و آناهيتا حسينی و محمد پور عبدالله نيز همچنين.۶۰ نفر بازداشتی برای رسانه ها فقط يک رقم است ! دراين ميان اما هيچ کس نمی داند که در اين مدت چه بر سر ما و رفقايمان آمده است؟ کسی نمی داند که پس از ۴۵ روزاز بازداشت های اوليه چرا و چگونه به محل زندگی رفقايمان حمله شده است و ۱۲ دانشجوی چپ انساندوست و شريف ديگر راهی اوين شده اند؟ در تمام اين روزها تک تک مارا تحت تعقيب قرار داده اند و زندگی مان را به هم ريخته اند. رفيق علی کانطوری را همزمان با يورش های تهران در خيابان های قزوين می ربايند و ما بعداز ۱ هفته خبردار می شويم!
رفقايی که هنوز ! بازداشت نشده ايم به شکلی مخفيانه زندگی می کنيم و به خاطر عدم امنيت جانی و روحی هر چندروز بايد محل زندگيمان را تغيير دهيم.به گفته ی پدر رفيق روزبه ما در فضايی به شدت کافکايی زندگی می کنيم!
آزاديخواهان جهان! به ما و رفقای دربندمان کمک کنيد!
جمهوری اسلامی برای سرکوب دانشجويان آزاديخواه و برابری طلب شمشيرش را از رو بسته است و با خيالی راحت و خونسردانه دارد تک تک ما را از خيابان ها می ربايد. شبانه به محل زندگی مان يورش می آورد و با محاصره ی نظامی! رفقايمان را به شکلی فله ای بازداشت و روانه ی اوين می کند.
دانشجويان آزاديخواه و برابری طلب ايران تحت شديد ترين و ظالمانه ترين فشاروسرکوب قرار دارند و تمام مدعيان حقوق بشری و دولت های به ظاهر آزاديخواه اروپايی به سکوت ننگين و غير انسانی خود ادامه می دهند و به فکر قراردادهای نفتی خود با ايران هستند!
از تمام آزاديخواهان جهان ميخواهيم که به دانشجويان دربند کمک کنند.نگذاريد جمهوری اسلامی با خيالی آسوده به سرکوب های خود ادمه دهد.به ميدان بياييد و از فرزندان قهرمان و آزاديخواه خود کمک کنيد.دانشجويان آزاديخواه و برابری طلب ايران پاک ترين- شريف ترين-شجاع ترين و پيشروترين فرزندان اين مملکتند.جرم رفقای ما فقط و فقط آزاديخواهی و برابری طلبی است.دفاع از شرافت انسانی و مقام شامخ انسان.
جنبش پيشرو چپ دانشجويی چنان نظام سرمايه داری را به وحشت انداخته است که به يورش های شبانه و ربودن های خيابانی سعی در سرکوب آن و ايجاد فضای رعب و وحشت برای منفعل کردن فعالين آن دارد. مطالبات راديکال ما مطالبه تمام کارگران- زنان- معلمين و زحمت کشان ايران است. جنبش ما در پيوند عميق اش با جنبش راديکال زنان و کارگران افق رهايی و برابری تمام انسان ها را رقم می زند.هدف دانشجويان چپ ايران رهايی زنان از آپارتايد ارتجاعی جنسيی - مبارزه ی بی امان با فقر و گرسنگی - اختلافات وحشتناک طبقاتی-تن فروشی زنان- ديکتاتوری و خفقان و هرگونه فضای سياه و غير انسانی است.
ما به رغم اين هجمه ی سنگين و يورش های پی درپی جمهوری اسلامی ذره ای از آرمان هايمان کوتاه نخواهيم آمد. ما فاشيست های ۲ خردادی و برادران مشارکتی و کارگزارانی نيستيم که با يک تشرعقب نشينی کنيم و به سهممان از قدرت و دلارهای نفتی قانع شويم. ما محسن آرمين و سعيد حجاريان و جلايی پور و کروبی نيستيم که بر سر کرسی های مجلس و دولت چانه زنی کنيم. ما از نسل آنانی هستيم که  در راه آزادی و برابری کوچکترين هراسی از مرگ هم نداشتند.
ما در تمام جرم های رفقای در بندمان شريک هستيم.اگر آزاديخواهی و برابری طلبی جرم است ما همه مجرميم. من در تمام جرم های بيتا صميمی زاد شريک هستم. من همدست محمد پور عبدالله و علی کانتوری هستم.در تمام جرم هايی که آناهيتا –امين-سروش-مرتضی-بهزاد و بيژن مرتکب شده اند من نيز همراهشان بوده ام!
ضمن دعوت دوباره از تمام آزاديخواهان جهان به دفاع همه جانبه و گسترده از دانشجويان دربند با يارانمان پيمان ميبنديم که تا آخرين نفس در راه آزاديشان تلاش کنيم .
 زنده باد برابری