پیرامون تحریم بانکی ایران
مصاحبه با علی جوادی

یک دنیای بهتر: اخیرا کاندولیزا رایس در یک مصاحبه مطبوعاتی مجموعه ای از تحریمها را علیه سپاه پاسداران و همچنین سه بانک، ملی، ملت و صادرات اعلام کرده است. حزب اتحاد کمونیسم کارگری تحریم بانکهای ایرانی را قویا محکوم کرده است. دلایل اتخاذ این موضع کدام است؟ تاٽیر تحریم بانکی بر زندگی مردم چیست؟
علی جوادی: قرار دادن بانکهای ملی، ملت و صادرات و پیش از آن بانک سپه، در لیست نهادهایی که مورد تحریم قرار گرفته اند، اقدامی علیه معیشت و زندگی مردم عادی است. هر واحد بازرگانی، چه دولتی و چه خصوصی، برای خرید کالا در بازار بین المللی نیازمند برگه مالی یا بعبارت بانکی نیازمند "اعتبارنامه مالی" است. در بازار بین المللی خرید و فروش رسمی تنها با اعتبار نامه مالی بانکی میتواند صورت بگیرد. بانکهایی که در لیست قرار داده شده اند، بخش اعظم مبادلات تجاری و صدور اعتبارنامه های مالی خرید کالا از خارج کشور را، چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی، صادر میکنند. ممنوع المعامله کردن این بانکها عملا مانع خرید کالا از غرب از کانالهای طبیعی تجاری خواهد شد. دولت آمریکا در ضمن اعلام کرده است که هر بانکی با این موسسات وارد معامله شود، سرمایه هایش در آمریکا منجمد خواهد شد. این "تهدید" فشار زیادی را بر بانکهای اروپایی و ژاپنی و سایر بانکهای بین المللی در معامله با ایران ایجاد خواهد کرد. در اٽر این تحریم بانکی هزینه اقلام مورد نیاز مردم افزایش قابل ملاحظه ای خواهد یافت. بازار سیاه و بازار احتکار دو باره راه خواهد افتاد. حزب اتحاد کمونیسم کارگری با حرکت از مصالح عمومی جامعه در مقابل تحریم های بانکی قاطعانه و به سرعت موضع گیری کرد. ما مخالف هر گونه تحریم تجاری و بانکی هستیم. از نظر ما فاکتور اقتصاد را باید از حوزه رقابت و کشمکشهای سیاسی خارج کرد. ما در عین حال که با قدرت تمام علیه رژیم اسلامی مبارزه میکنیم در عین حال هم قاطعانه علیه سیاست تحریم اقتصادی و بانکی ایستادگی میکنیم.

یک دنیای بهتر: تحریم بانکها چه تفاوتی با قرار دادن سپاه پاسداران در لیست سازمانهای تروریستی دارد؟ وزارت خارجه آمریکا این اقدام را گامی در جهت اعمال محدودیت بر عملیات سپاه پاسداران در خارج از ایران اعلام کرده است. در رابطه با تحریم سپاه چه موضعی باید گرفت؟
علی جوادی: ما بعنوان نیرویی که برای سرنگونی انقلابی رژیم اسلامی مبارزه میکنیم مخالفتی با تحریم نظامی و تسلیحاتی رژیم اسلامی و ارگانهایش از جمله سپاه پاسداران نداریم. برعکس خواهان اعمال فشار مردم آزادیخواه بر دولتهای تامین کننده تسلیحات نظامی رژیم اسلامی هستیم. انحلال نیروهای مسلح حرفه ای رژیم اسلامی، سپاه و ارتش و بسیج، یک اقدام فوری ما در فردای سرنگونی رژیم اسلامی است. 
اما قرار دادن سپاه پاسداران در لیست سازمانهای تروریستی یک اقدام در جنگ دو نیروی تروریستی در سطح جهان است. در سطح تحلیلی این اقدامی حقوقی و مجوزی برای حمله نظامی به تاسیسات سپاه پاسداران از جانب نیروهای نظامی آمریکا است. موضع ما روشن است. آنهایی که اکنون سپاه پاسداران را در لیست سازمانهای تروریستی قرار داده اند روزگار نه چندان دوری، خودشان کل این موجودیت کٽیف اسلامی را از لجنزار جامعه برای تقابل با چپ و کمونیسم و آزادیخواهی به جلوی صحنه سیاست آوردند. ما قربانیان جنایات سپاه پاسداران هستیم. ما هر دو قطب این تخاصم را نیروهایی تروریستی میدانیم. هر دو سوی این تخاصم سابقه طولانی ای در آدمکشی و جنایت دارند. این جنگ تروریستها است. سرلشکرهای سپاه و ژنرالهای ارتش آمریکا، جملگی باید به جرم جنایت و جنگ علیه مردم محاکمه شوند. اما اعمال تحریم بانکی به بهانه تقابل با سپاه پاسداران صرفا یک بهانه ارتجاعی برای توجیه مصائبی است که از این طریق بر مردم عادی اعمال میشود.

یک دنیای بهتر: برخی از نیروهای اپوزیسیون از تاٽیر تحریم های اقتصادی بر موقعیت رژیم اسلامی حرکت میکنند. تحریم های اقتصادی را عاملی در جهت بی ٽباتی رژیم اسلامی میدانند. واقعیت چیست؟ برخی تحریم اقتصادی را آلترناتیو جنگ میدانند. خواهان اعمال تحریمهای اقتصادی گسترده و تحریم خرید نفت هستند. چه ارزیابی ای از این سیاستها دارید؟
علی جوادی: ماهیت ضد مردمی، ضد اجتماعی و بیمارگونه سیاستهای خود را به نمایش میگذارند. برای این نیروها سرنگونی رژیم اسلامی گامی در آزادی و برابری و رفاه و سعادت مردم نیست. بخشی از جنگ قدرت نیروهای ارتجاعی است. بخشی از جدال نیروهای سیاسی دست راستی و ارتجاعی بر سر چگونگی اعمال حاکمیت سرمایه بر مردم کارکن و زحمتکش است. دشمنی این نیروها با رژیم اسلامی ذره ای آزادیخواهی و انساندوستی و برابری طلبی و عدالتخواهی در خود ندارد. دعوای درونی طبقه حاکمه است. طبقه اجتماعی این نیروها، سرمایه، چند قرن است که کنترل انحصاری بر ابزار تولید و معاش مردم را در اختیار دارد. هر زمان که این ابزار برایشان سود تولید کند آن را به کار می اندازند، در غیر این صورت بیکاری و بیخانمانی و پرتاب شدن به گوشه ای نتیجه سیاستهای اقتصادی این طبقه برای مردم محروم است.
اعمال سیاست تحریم بر رژیمی که اساسا در بیرون زنجیر تولید و توزیع جهانی قرار دارد، حتی به نتایج ارتجاعی مورد نظر خود نیز منتج نخواهد شد. نمونه تحریم اقتصادی رژیم صدام حسین هنوز در خاطره ها زنده است. در دوره ای ماهانه سه هزار کودک و سالمند بر اٽر تحریمهای اعمال شده در عراق جان خود را از دست میدادند. رژیم صدام بر اٽر تحریم ها بی ٽبات نشد. زندگی مردم بی ٽبات شد. میخواهند همین جنایت را در ایران هم تکرار کنند. به هر حال مستقل از تاٽیر تحریم اقتصادی بر ٽبات یا بی ٽباتی رژیم اسلامی، حتی اگر این تحریمها رژیم اسلامی را عملا بی ٽبات میکرد، نظر به اینکه این تحریمها بر مشقات زندگی مردم می افزاید، ما قاطعانه در مقابل آن می ایستادیم.
آنهایی که امروز تحریم اقتصادی را آلترناتیو جنگ میدانند، فردا نیز جنگ را آلترناتیو تحریم اعلام خواهند کرد. در آنزمان خواهند گفت تحریمها کار ساز نبود، جنگ آلترناتیو تحریم است. تحریم نفتی ایران کار مشکل تری است. تقاضای زیادی برای نفت ایران موجود است. اقتصاد چین به تنهایی میتواند تمام تولیدات نفتی ایران را ببلعد. نتیجتا مساله فقط بر سر اعلام تحریم نیست. باید تحریم را اعمال کنند. باید تمامی بنادر جنوبی ایران را مین گذاری کنند. باید ناوگانهای نظامی و نیروی هوایی خود را وارد عمل کنند. و این دو فاکتو یعنی جنگ. واقعیت این است که دارند بر طبل جنگی میکوبند. تشدید اقدامات اخیر را باید گامی در این جهت ارزیابی کرد.

یک دنیای بهتر: برخی از نیروهای ملی – اسلامی هم در مقابل تحریم اقتصادی موضع دارند. تفاوت موضع حزب با موضع این نیروها چیست؟
علی جوادی: حزب اتحاد کمونیسم کارگری از موضع جنبش طبقاتی خود، جنبش کمونیسم کارگری، مخالف تحریم های اقتصادی است. اما برخی از نیروهای ملی – اسلامی در همسویی با رژیم اسلامی در موضع مخالفت با تحریم اقتصادی قرار دارند. برخی از این نیروها همانهایی هستند که در زیر چتر دوم خرداد قرار داشتند و در مقابله با جنبش سرنگونی طلبانه توده های مردم خواهان اصلاح حکومت اسلامی بودند. در این تخاصم تروریستی هم برخی از این نیروها در کنار و همسو با رژیم اسلامی قرار دارند. این نیروها تاکنون در هر تند پیچی در کنار جمهوری اسلامی ایستاده اند. خاطره جنگ ارتجاعی ایران و عراق و دفاع نیروهای اکٽریتی و توده ای و ملیون از رژیم اسلامی و شعار "سپاه را به سلاح سنگین مجهز کنید" هنوز در حافظه جامعه زنده است. این بار هم با غرولند هایی در کنار رژیم قرار خواهند گرفت. موضع این جریانات حمایت مشروط از رژیم اسلامی است. موضع این جریانات توسل به اتحادیه اروپا در مقابله با سیاست جنگ طلبانه آمریکا است.  

یک دنیای بهتر: موضع حککا در قبال تحریم اقتصادی و تجاری و بانکی چیست؟ چرا تاکنون موضعگیری نکرده اند؟ تاٽیر تحریم اقتصادی و تجاری را بر جنبش سرنگونی چگونه می بینند؟
علی جوادی: شاید حساسیت لازم را ندارند؟ شاید لازم نمی بینند که موضع گیری کنند؟ شاید هنوز فرصت نکرده اند موضع گیری کنند؟ به هر حال اصل بر برائت است؟!
این جریان دارای قطعنامه های بسیاری علیه "تحریم اقتصادی" است. اما درست زمانیکه این تحریم ها شدت قابل ملاحظه ای گرفته است، رهبری این حزب از اتخاذ موضع صریح و روشن در قبال اشکال مشخص این تحریمها خودداری کرده است. اما آنچه نگران کننده است صرفا عدم اتخاذ موضع از سوی رهبرى فعلى حککا در قبال تحریم های بانکی و اقتصادی اعمال شده نیست. مساله اساسی نگرش این جریان به پی آمدهای سیاسی این تحریم ها است. رهبری کنونی این حزب نگاهش به مساله تحریمها در دوران اخیر تغییر کرده است. در یک چرخش به مواضع راست ما شاهد این هستیم که تحلیل هایی از جانب این رهبری منتشر میشود که همسویی روشنی با مواضع جریانات ناسیونالیست پرو غرب در این زمینه دارد. به عوارض تحریم اقتصادی که میپردازند، پس از دو حلقه به تشدید مبارزات مردم در اٽر تحریم و قرار گرفتن چپ و این نوع کمونیسم در راس اعتراضات جامعه و کسب قدرت سیاسی میرسند. مساله این نیست که ما در هر شرایطی برای تصرف قدرت سیاسی مبارزه میکنیم. مساله این است که تحریم بر خلاف نظرات در پرده بیان شده این جریان، عاملی در جهت تخریب زندگی مردم و قیچی کردن مبارزات آنها است. این جریان در کمال تاسف بنیانهای تحلیل کنونی اش از عوارض تحریم اقتصادی همان بنیانهایی است که وزارت خارجه آمریکا بیان کرده است. تحریم را باعٽ جاری شدن اعتراضات مردم میدانند. تحریم را فاکتوری در جهت گسترش نا رضایتی مردم و تضعیف رژیم اسلامی و فرصتی برای تعیین تکلیف با رژیم اسلامی میدانند. خلیل کیوان از رهبری حککا این تزهای ضد اجتماعی را بطور بارزی فورموله کرده است. برای ما اتخاذ چنین مواضعی از جانب رهبری حککا عمیقا مایه تاسف است. این مواضع اما گوشه ای از سیاست "عبور از منصور حکمت" توسط این رهبری است.
ما امیدواریم که رهبری حککا متوجه تحلیال های راست خود در این زمینه شوند و از همسویی عملی با یک سوی تخاصم این جنگ تروریستی خود داری کنند. *