یک دنیای بهتر : کمپین ۱۰ اکتبر روز جهانی علیه اعدام، روز جهانی علیه رژیم ۱۰۰۰۰۰ اعدام در چه موقعیتی قرار دارد؟
علی جوادی : این کمپین اکنون ابعاد گسترده تری بخود گرفته است. فضای سیاسی جامعه بطور قابل مشاهده ای نسبت به این مساله حساس شده است. برخی از احزاب و جریانات به این کمپین و محافل سیاسی بطور رسمی به این کمپین پیوسته اند. تظاهراتهایی و اعتراضاتی در شهرهای مختلف اروپا فرخوان داده شده است. در ایران ما شاهد تحرکی سیاسی در میان فعالین سیاسی و همچنین افکار عمومی جامعه در قبال این کمپین جهانی هستیم. کمپین لغو مجازات اعدام جای خود را در مشغله ذهنی عمومی جامعه باز کرده است. بحٽهای زیادی پیرامون مجازات اعدام، جوانب و ظرایف مختلف آن و همچنین مقابله با رژیم اسلامی اعدام در مجاری گسترده ای در جامعه در جریان است. بنظرم در حال حاضر بجرئت میتوان از یک جنبش اجتماعی علیه اعدام و علیه رژیم اسلامی صد هزار اعدام صحبت کرد. مساله لغو مجازات اعدام اکنون فقط یک مطالبه یا سوژه مبارزاتی برخی از احزاب سیاسی و مشخصا احزاب کمونیستی کارگری نیست. این مساله اکنون به یک ویژگی و داده ذهنی و سیاسی بخشی از جامعه تبدیل شده است. این مجموعه بخشی از نقشه عمل عمومی و فاز اول حرکتی بود که حزب ما برای این کمپین مد نظر داشت.
یک دنیای بهتر : تلویزیون "کانال یک" با ابتکار شما کمپین "اعدام نه – زندگی آری" را شروع کرد. این کمپین چه بعدی به جنبش علیه اعدام بخشیده است؟
علی جوادی : ما بمنظور گسترش ابعاد این کمپین با رسانه های مختلف تماس گرفتیم. مسئولین این تلویزیون و از جمله مسئولین "رادیو صدای ایران" از پیشنهاد ما استقبال کردند. کمپینی که تلویزیون کانال یک آغاز کرده است بخش قابل توجه از جنبشی است که اکنون در سطح افکار عمومی جامعه فارسی زبان در حال گسترش است. این تلویزیون با توان خوبی پیشقدم راه اندازی کمپینی در این تلویزیون شده است. ویدئو کلیپ های متعدد، برنامه های تلویزیونی متعدد، پرسش و پاسخ پیرامون مجازات اعدام و پتیشنی که تهیه شده و هم اکنون در حال امضا شدن است، از جمله اقداماتی است که این تلویزیون به آن پرداخته است. تاکنون بیش از ۱۲۰۰۰ نفر پتیشن "اعدام نه – زندگی آری" را امضا کرده اند. من از همه کسانی که به اینترنت دسترسی دارند میخواهم که این پتیشن را امضا کنند. این امضاها در عین حال سندی است علیه رژیم اسلامی که یک روز بدون اعدام و سرکوب و زندان نمیتواند سر پا باشد. "نه" به حکومتی است که بر چوبه های دار و جوخه های اعدام حکومت خود را مستقر کرده است.
یک دنیای بهتر : آیا این جنبش مهر خود را بر فرهنگ سیاسی - مبارزاتی جامعه حک کرده است؟
علی جوادی : به نظر راه خوبی طی شده است. اما راه زیادی نیز باید هموار و پیموده شود. یک جنبه مهم کمپین "علیه اعدام – علیه رژیم ۱۰۰۰۰۰ اعدام" جاری شدن دیالوگ و به قولی "گفتمان سیاسی" پیرامون مساله "مجازات اعدام" است. برای لغو مجازات اعدام باید به جوانب متعددی پرداخت. این جوانب سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، و بعضا روانی و اخلاقی هستند. جنبش علیه اعدام یک مبارزه چند وجهی است. یک مبارزه انسانی است. اعدام و کشتار دولتی تاریخی دیرینه دارد. طبقات حاکم و مذاهب در کنار حاکمیت سیاسی توجیه گر این جنایت دیرینه طبقات حاکم بوده اند. همانطور که اکنون مساله آزادی بی قید و شرط زندانیان سیاسی به یک بخش از فرهنگ سیاسی عمومی جامعه تبدیل شده است، مساله لغو مجازات اعدام هم باید چنین موقعیتی در جامعه و فرهنگ سیاسی توده مردم پیدا کند. باید کاری کرد که هیچ جریانی نتواند به توجیه بر پا بودن بساط اعدام چه امروز و چه فردا بپردازد. جنبش ما در بحٽ و گفتمان پیرامون مساله مجازات اعدام تا کنون پیشقدم بوده است. این مبارزه نیز مانند مقوله "آزادیهای بی قید و شرط سیاسی" و "آزادی بی قید وشرط تمامی زندانیان سیاسی" مهر جنبش ما را بر خود دارد.
یک دنیای بهتر : ارزیابی شما از احتمال تصویب قطعنامه برای توقف مجازات اعدام در جهان در مجمع عمومی سازمان ملل چیست؟ معنای این پیروزی چیست؟
علی جوادی : بنظر میرسد که این قطعنامه در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شود. ارزیابی های اولیه حداقل بر چنین احتمالی استوار است. ما از تصویب چنین قطعنامه ای در هر مجمعی دفاع میکنیم. تصویب این قطعنامه در سازمان ملل یک گام و تنها یک گام در مبارزه بشریت متمدن در تحمیل لغو مجازات اعدام بر مجمع نمایندگان دولتها است. تصویب این قطعنامه به مبارزه علیه اعدام جنبه های گسترده تری می بخشد. اما بر چیدن واقعی و عملی بساط اعدام کار این نهاد نیست. کار بشریت متمدن است. کار جنبشهای اجتماعی است. کار کمونیسم کارگری است. کار ماست. بساط اعدام را در جمهوری اسلامی تنها میتوان با سرنگونی رژیم اسلامی اعدام برچید.
یک دنیای بهتر : بعد از پیروزی احتمالی چه باید کرد؟
علی جوادی : باید برای پیروزی از هم اکنون آماده شد. این پیروزی گوشه ای از پیشرفت بشریت متمدن علیه توحش حاکم بر برخی از جوامع کنونی است. اما باید به این مبارزه ابعاد گسترده و عملی تر بخشید. باید مبارزه علیه اعدام را به یک مبارزه اجتماعی برای برچیدن عملی بساط اعدام تبدیل کرد. یک بعد عمده تلاش ما سازماندهی مبارزه اجتماعی برای برچیدن بساط اعدام رژیم اسلامی است.
