جسد سردشت عثمان، خبرنگار جوان و دانشجوی رشته انگلیسی دانشگاه "صلاح الدین هه و لیر"، روز 6 مه در شهر موصل، کردستان عراق، در مقابل دفتر اتحادیه میهنی پیدا شد. روز 5 مه هنگام خروج از دانشگاه، سردشت عثمان توسط افراد ناشناسی ربوده شده بود. جزئیات ربوده شدن وی توسط شاهدان عینی گزارش شده است.
پیش از قتل وی، دار و دسته های قوم پرست حکومتی مکررا سردشت عثمان را مورد تهدید قرار داده بودند. تهدید به مرگ و ترور برای افرادی که در کردستان عراق می کوشند گوشه هایی از حقایق جامعه و حکومت ارتجاعی قوم پرست را بیان کنند، اتفاق تازه ای نیست. در سالهای اخیر چندین خبرنگار و روزنامه نگار در کردستان عراق قربانی ترورشده اند. اما آنچه که سردشت عثمان را از دیگران متمایز می کند، طنز تند وی نسبت به حاکمان امروزی کردستان و مناسبات عقب مانده ی عشیره ای در آنجا است. سردشت عثمان پیش از قتل فجیع اش مقاله ای منتشر کرده بود تحت عنوان "من عاشق دخترمسعود بارزانی هستم." در این مقاله وی با طنزی تلخ فساد و تباهی دم و دستگاه حکومت محلی کردستان را افشاء نموده بود. سردشت عثمان بارها به دست اندکاران دانشگاه و پلیس محلی تهدیدات مکرری که نسبت به جانش شده بود را گزارش داه بود. آنها در مقابل از وی خواسته بودند که از نوشتن مقالات انتقادی نسبت به کار بدستان دولتی دست بردارد.
انتشار خبر ترور سردشت عثمان موجی از خشم و اعتراض را در میان مردم آزادیخواه کردستان عراق و در سطح بین المللی برانگیخت. راهپیمایی ها و تظاهرات اعتراضی وسیع در شهرهای پرجمعیت کردستان عراق مانند هه ولیر، سلیمانیه و کرکوک براه افتاد. خشم مردم بحق متوجه دولت قوم پرست کردستان است. اعتراضات و خشم مردم دولت کردستان را به تکاپو انداخته است. مسعود بارزانی که هدف اصلی این اعتراضات قرار دارد، هیاتی را مامور بررسی این ترور کرده است. این هیات تاکنون هیچ گزارشی به مردم ارائه نداده است. در عوض مقامات محلی تهدید کرده اند که اگر کسانی یا نهادهائی این ترور را به دولت نسبت دهند، محاکمه خواهند شد. اعتراضات کماکان ادامه دارد. هم اکنون نهادهای دانشجوئی اعتراضاتی را سازمان داده اند. علاوه بر خواست دستگیری و محاکمه دست اندر کاران ترور سردشت عثمان، خواست آزادی بی قید و شرط بیان به عنوان یک مطالبه اصلی از جانب سازمان دهندگان طرح شده است. ترور یکی از ابزار حکومت ارتجاعی و قوم پرست برای استقرار اختناق در جامعه است.
مطالبه آزادی بیان یک خواست پایه ای و تاریخی مردم کردستان عراق است. واکنش اعتراضی وسیع و تند مردم نسبت به ترور سردشت عثمان از یک خشم قدیمی و عمیق نشات گرفته است. احزاب ناسیونالیست و قوم پرست در کردستان عراق همیشه در مقابل خواستهای ابتدائی و پایه ای مردم ایستاده اند. حاکمیت اختناق و ایجاد فضای ترور و ارعاب برای تحدید آزادی بیان یک سیاست همیشگی این احزاب بوده است. هراس آنها از رشد و نفوذ جنبش های توده ای، آزادیخواهانه و کمونیسم کارگری، که در تاریخ اخیر به جلو صحنه مبارزات سیاسی در کردستان عراق آمده بودند، دلیل مضاعفی برای دست زدن به این جنایات کثیف است.
اظهار نظر مقامات ریز و درشت حکومتی نشان میدهد که چگونه سردشت عثمان قربانی حفظ مناسبات موجود شد. اما عکس العمل و اعتراض وسیعی که در شهر های مختلف کردستان عراق شکل گرفت، حاکمان کنونی کردستان عراق را به حیرت و هراس انداخت. مطمئن از قدرت سرکوب خود، تصور نمی کردند که ترور سردشت عثمان به چنین فضای خشم و اعتراض عمومی در محکومیت این جنایت و در دفاع از آزادی بیان دامن زند. اعتراضات وسیع مردم آزادیخواه در محکومیت این ترور نشان داد که تنها یک جبهه آزادیخواه و برابری طلب مردمی میتواند به حاکمیت باندهای ترور و آدمکشی که زندگی مردم کردستان عراق را به گروگان گرفته اند، پایان دهد. خواست آزادی بی قید و شرط بیان یک خواست انسانی و یک حق ابتدائی است. کمونیست ها و آزادیخواهان باید با تمام قوا بکوشند تا با سازماندهی مردم و تداوم اعتراض، نه تنها دستگیری و محاکمه علنی عاملان ترور سردشت عثمان را تضمین کنند، بلکه همچنین به عمر باندهای سیاهی که به لطف تروریسم دولتی آمریکا بر زندگی مردم عراق چنگ انداخته اند، پایان دهند.
