در عصر انفورماتیک و جهان قرن بیست یکم طی چند سال گذشته دهها زن بجرم رابطه جنسى خارج از ازدواج در کشورهای اسلامزده یا سنگسار شده اند یا به سنگسار محکوم گشته اند. موارد متعدد قتل ناموسى بجاى خود محفوظ. اما نمونه سنگسار فردی به دست افراد خانواده اوج توحش و شقاوت است که به پرونده کٽیف اسلامیستها اضافه شده است. در سال ۲۰۰۵ شاهد سنگسار زنی به نام آمنه توسط همسرش و نمایندگان مقامات دولتی افغانستان بودیم. اخيرا هم فيلم سنگسار دعا ۱۷ ساله روى خط خبرگزاريها رفت .
سنگسار یک پدیده کٽیف مذهبى است که ميراث يهوديت است و به اسلام رسيده است. هر ساله در جوامع اسلام زده تعدادی را وحشیانه سنگسار میکنند. گودالی میکنند٬ زنی را تا بالای سینه در خاک فرو میکنند و سپس به جانش می افتند تا ذره ذره و با پرتاب هر سنگی زجرکش و نابودش کنند. این قانون اسلام است . اين جوهر اسلام است که به اجرا در می آید .
اما اسلام فقط یک ماشین جنایت نیست. ماشین توجیه جنایت و عوامفریبی و فریبکاری نیز هست. امروز در جوامع اسلام زده هم جنایت میکنند، هم جنایت را توجیه میکنند. در این جوامع نیروهای بخشهای متفاوت اسلام هم سنگسار میکنند و هم بخاطر سنگسار اظهار تاسف میکنند. هم از لغو حکم سنگسار حرف میزنند و هم در خفا سنگسار میکنند و هم اجرای حکم کٽیف سنگسار را به عهده نزدیکترین افراد خانواده میگذارند. این مجموعه ای یکپارچه است. بخشهای مختلف یک دستگاه وسیع و گسترده جنایت است .
با این وجود روز ۷ آوریل ۲۰۰۷ در تاریخ ثبت شد. روزی که دختر جوان 17 ساله ای در کشور جنگزده عراق به دست نزدیکترین افراد خانواده خود و با یاری غیر مستقیم مجریان دولت قوم پرست کردستان عراق سنگسار شد. اما این بار نتوانستند این جنایت را پنهان کنند. عصر اینترنت و تلفنهای دوربین دار است. دیری نپایید که مردم جهان فیلم کوتاه این فاجعه را با قلبی آکنده از درد و انزجار مشاهده کردند و از هر گوشه ای در موردش نوشتند. صحنه های دردناکی که تکه تکه شدن بدن نیمه لخت نوجوان ۱۷ ساله را به نمایش در می آورد و با سرعت از جلوی چشمان متحیر انسان می گذشت، بسادگی قابل توصیف نیست. شاید لازم نباشد این صحنه ها را با چشم خود دید تا به بربریت اسلامی و ضديت با زن پی برد. دعا تنها فربانى خانواده عقب مانده اش نبود٬ دعا قربانى میلیتاریسم آمریکا و نظم نوین جهانی است. قربانى شرايطى است که اسلامیستها و قوم پرستان ناسیونالیست کرد را قدرت رسانده و نيروها و ارزشهاى عهد عتيق را به وسط صحنه آورده است. این است گوشه ای از زندگی زنان در عراق !
تروریسم دولتی آمریکا و حکومت قومی - مذهبی عراق، آنچنان ابزار خشونت افسار گسیخته مذهبی را ایجاد کرده اند که خانواده ای بعد از "مشورت" با نماینده پارتی (حزب دمکرات) در کردستان عراق دختر خود را سنگسار می کند تا "ناموس و شرف" خود را حفظ کند! این همان بربریت قرون وسطایی است که تحت نام حفظ "شرف" و "ناموس" بهانه چنین جنایت فجیعی است .
اما آن مردان و زنانی که مهر سکوت بر دهان زدند و چشم بر بربریت عریانی که ذره ذره جان "دعا" را با سنگ و مشت و لگد میگرفت بسته بودند٬ تنها تصویر جامعه در کردستان عراق را نمیسازند. درهمین شرایط انسانهای شریف بسیاری وجود دارند،، جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی وجود دارد، انسانیت وجود دارد. در این روی دیگر تصویر شخصی پیدا شد که با ثبت سند این جنایت، کیفرخداست "دعا" را به گوش مردم آزادیخواه جهان برساند. دعا سمبلی شد تا صدای آزادیخواهی زنان در عراق و انزجار از اسلام و قومپرستی با تمام کراهتش رویت شود .
ما باید انعکاس این صدا را هزاران برابر کنیم. باید بتوانیم زندان کٽیف اسلام و آپارتاید جنسی و زن ستیزی را در کشورهای اسلامزده بشکنیم. ما میتوانیم در مقابل چنین جنایتهایی ( چه دولتی چه غیر دولتی )، با بلند کردن پرچم نه به هر دو قطب تروریستی در منطقه بايستيم. ما بايد دست تروريستها و آدمکشها و احکام اسلامی را از زندگی مردم کوتاه کنیم. آمران و عاملان چنین جنایات هولناکی باید در دادگاه های مردمی محاکمه شوند
