به ۸ مارس روز جهانی نزدیک میشویم. جامعه در انتظار است؟ آیا ۸ مارس نیز نشان ۱۶ آذر سرخ را بر سیمای خود خواهد داشت؟ آیا کمونیسم و چپ در جامعه قادر خواهند شد که مهر خود، مهر آزادی زن و برابری بی قید و شرط زن و مرد را بر تحولات اعتراضی این روز حک کنند؟ آیا شعار "ستم بر زن موقوف"، "نه به حجاب"، "نه به آپارتاید جنسی"، "نه به فرودستی زن"، "نه به مرد سالاری"، "نه به حکومت مذهبی" و "زنده باد آزادی زن" به شعار عمومی و زبانزد همگان در جامعه تبدیل خواهد شد؟ از طرف دیگر معلمان به میدان آمده اند. در اولین حرکت سازمانیافته و قدرتمند ظاهر شده اند. آیا معلمان نقش کارگران نفت را این بار بازی خواهند کرد؟
مسلما نمیتوان به امید و قضا و قدر نشست؟ تاریخ محصول اراده انسانهای آگاه و نقش آفرینی جنبشهای اجتماعی و تلاش نقشه مند و هدفمند است. اگر در ۱۶ اذر شاهد یک حرکت همه جانبه و سازمانیافته بودیم، اگر در ۱۶ آذر دیدیم که شعار یا سوسیالیسم یا بربریت، آزادی و برابری در دانشگاههای متعددی بر افراشته شد، بیش از هر چیز این تحول سیاسی مدیون نقش کمونیسم سازمانگر و دخالتگر بود. این کمونیسم سازمانگر بود که توانست قدرت کمونیسم و چپ را در دانشگاه نشان دهد و به حرکت در آورد. کمونیستی که قادر شد محافل کمونیستی و چپ را به گرد شعارهای سوسیالیستی و آزادیخواهانه منسجم کند. این کمونیسم سازمانگر بود که توانست مطالبات عمومی کمونیسم و چپ را به نمایش بگذارد. از این رو این بار نیز باید به مساله سازماندهی و نقش و قدرت کمونیستهای دخالتگری نگاه کرد که مساله روز جهانی زن را به یک روز اعتراضی گسترده و رادیکال در تحولات جامعه تبدیل کنند. کلید مساله در قدرت و نقش سازماندهی است.
اما ۸ مارس امسال در خلاء سیاسی در جامعه صورت نمیگیرد. جامعه در هفته اخیر شاهد اعتراض معلمان بود. اعتراضی که از پتانسیل بسیار بالایی در تحولات جامعه میتواند برخوردار باشد. اعتراضی که از هم اکنون نشانه هایی از سراسری شدن در خود دارد. معلمان یک بخش تعیین کننده طبقه کارگر مزد بگیر در جامعه هستند. یک نیروی میلیونی! نیرویی که میتواند حلقه واسط ارتباط بیست میلیون دانش آموز و خانواده های آنان باشد و تکان عظیمی به جامعه و سیر تحولات آن دهد.
معلمان هشدار داده اند چنانچه خواستها و مطالبات آنها تا ۱۵ اسفند پاسخ داده نشود دست به یک اقدام اعتراضی سراسری خواهند زد. نفس اعلام اعتراض توسط معلمان و تلاش برای سازماندهی آن پتانسیلی جدی به تحرک ۸ مارس می بخشد. و در عین حال تلاشهایی که از هم اکنون در جامعه که به تدارک ۸ مارس برخاسته اند میتوانند نقش معینی در گسترش اعتراض معلمان ایفا کنند.
این دو حرکت اعتراضی باید به یکدیگر گره بخورد. نقش نیروی رادیکال سوسیالیست در چنین حرکتی گرهی و اساسی است. از هم اکنون باید برای برگزاری موفق هر دو حرکت تلاش کرد. سازماندهی کانونهای دفاع از اعتراض معلمان شکلی است که جوانان و دانشجویان میتوانند در
این روزها تعیین کننده و تاریخسازند. مسابقه دو قطب تروریسم جهانی به مرحله خطرناک و حساسی رسیده است. خطر جنگ بر بالای سر جامعه قرار گرفته است. جنگ مائده آسمانی برای هر دو قطب و تخته پرش برای رسیدن به اهداف عمومی و بین المللی شان است. برای ما، برای بشریت متمدن و آزادیخواه تنها یک راه وجود دارد. گسترش اعتراضات اجتماعی. سازماندهی و رهبری اعتراضات جامعه. سازماندهی یک انقلاب عظیم کارگری و شکست سیاست نظم نوین جهانی.
