به فلاکت کشیدن موقعیت اقتصادی طبقه کارگر یک سیاست آشکار سرمایه و حکومت اسلامی در ایران است. در کنارابزار همیشگی سرکوب، اعمال سیاست فلاکت اقتصادی را هم دنبال میکنند. تلاش میکنند با به فقر و فلاکت کشاندن کارگران هرگونه توان مبارزاتی طبقه ما را در هم بشکنند. سیاست استیصال اقتصادی یک رکن سیاست رژیم اسلامی برای مقابله با تحرک طبقه کارگر در جامعه است. گزارشات زیر گوشه ای از این سیاست ضد انسانی نظام حاکم و تلاش کارگران در مقابله با آن را نشان میدهد.
۴ ماه حقوق عقب افتاده کارگران شن و ماسه لوشان
۱۵۰ کارگران کارخانه شن و ماسه لوشان گیلان ۴ ماه است که حقوق خود را دریافت نکرده اند. شب عید نیز کارفرما تنها ۱۵۰ هزار تومان به این کارگران پرداخت کرده است. کلیه کارگران این شرکت دارای قرارداد موقت هستند. حقوق کارگران این شرکت حتی از حداقل دستمزد فلاکتبار هم پایین تر است. بنا به گزارش آژانس ایران خبر یکی از کارگران این شرکت در اعتراض به این وضعیت ضد انسانی گفته است: "این مبلغ را به یک نماینده مجلس بدهید ببینیم آیا دادش در نمی آید؟"
تجمع اعتراضی کارگران سیمان لوشان
کارگران سیمان لوشان در اعتراض به قرار دادهای موقت و همچنین سیاست استخدامی کارفرمای این شرکت دست از کار کشیدند و تولید را متوقف کردند. کارفرمای این شرکت بمنظور بالابردن سودآوری کارگران را تنها با قراردادهای موقت برده وار استخدام میکند. کارگران در عین حال خواهان پایان دادن به استخدام کارگران "غیر بومی" در کارخانه هستند. اعتصاب این کارگران با قبول بخشی از خواسته های کارگران به پایان رسید.
اعتراض کارگران به حداقل دستمزدهای تعیین شده سال ۸۷
بنا به گزارش آژانس ایران خبر "يكی از فعالين كارگری شيراز گفت : در زمانيكه بر اساس نرخ رسمی اعلام شده بانك مركزی، نرخ تورم ۲۰ درصد ميباشد اين ميزان افزايش دستمزد كارگران هيچ مشكلی از كارگران حل نخواهد كرد و اساسا جوابگوی حداقل های يك خانواركوچك نيست." در این گزارش همچنین آمده است: "كارگران بايد همه و يا دو سوم اين ميزان دستمزد را برای كرايه خانه خود بدهند، شايد مقامات در نظر گرفته اند كه همه كارگران بايد زير راه پله ها و در بدترين خانه ها زندگی كنند تا كرايه كمتری بدهند ولی كرايه يك خانه معمولی معادل حقوق يك ماه كارگر است، به اين ترتيب با اين تورم موجود در جامعه، كارگران امكان زندگی و پيشرفت ندارند. كما اينكه مقامات دولت خط فقر را ۵۰۰ هزار اعلام كرده اند به عبارت ديگر با اين دستمزد اعلام شده، رسما مشخص كرده اند كه كارگران بايد خيلی زير خط فقر زندگی كنند."
۶۰۰ کارگر کارخانه شگرف ابزار شیراز بیکار شدند
کارخانه شگرف ابزار در شهرک صنعتی نزدیک پالایشگاه قرار دارد و قطعات یدکی خودرو تولید میکند، به بهانه نداشتن مواد اولیه ۶۰۰ کارگر خود را بیکار کرده است.
معلمان حق التدریسی ۴ ماه است که حقوق خود را دریافت نکرده اند
۵۰۰۰۰ معلم حق التدریسی در سخت ترین شرایط کار میکنند. سه ماه تابستان هیچگونه حقوقی دریافت نمیکنند و درحال حاضر ۴ ماه است که حقوق ناچیز آنها پرداخت نشده است. خواست استخدام رسمی و افزایش حقوق و مزایا یک خواست عاجل این بخش از معلمان است. دولت حتی از پرداخت بن ۳۰۰۰۰ تومانی این معلمان خودداری کرده است.
حزب اتحاد کمونیسم کارگری از مبارزات کارگران و معلمان برای مقابله با سیاست اخراج کارگران و الغای قرارداهای موقت و "سفید امضا"، از افزایش حقوق و مزایای کارگری و همچنین پرداخت حقوق معوقه قاطعانه دفاع میکند. عدم پرداخت حقوق و مزایای کارگری یک تعرض آشکار سرمایه و حکومت اسلامی برای تحمیل شرایط برده وار کار به طبقه کارگر است. اخراج کارگران باید ممنوع باشد. هیچ کارفرمایی نباید حق اخراج کارگران را داشته باشد. دولت اسلامی و کارفرمایان باید موظف شوند در شرایطی که واحد تولیدی بنا به دلایل اقتصادی قادر به ادامه کاری نیست، کلیه حقوق و مزایای کارگران و یا بیمه بیکاری مکفی به کارگران پرداخته شود. کارگر مسئول رکود و رونق اقتصادی سرمایه نیستند. همانطور که در دوران سودآوری گسترده الزاما حقوق و مزایای کارگران افزایش نمی یابد، در دوران رکود هم نباید اجازه داد که کارفرما بار بحران اقتصادی سرمایه را به کارگران تحمیل کند.
حزب اتحاد کمونیسم کارگری در عین حال باردیگر مخالفت خود را با سیاست "بومی" و "غیر بومی" کردن کارگران اعلام میکند. تقسیم طبقه کارگر به بومی و غیر بومی، ایرانی و افغانی و هر نوع تقسیم بندی دیگری یک سیاست ضد کارگری است که باید با آن مبارزه کرد. همبستگی طبقاتی مستقل از تابعیت، محل تولد، و جنسیت یک ضرورت حیاتی مبارزه با سیاستهای ضد انسانی سرمایه و حکومت اسلامی است.
حزب اتحاد کمونیسم کارگری کارگران را به برپایی جنبش مجامع عمومی کارگری در مقابله با این شرایط فلاکتبار اقتصادی فرا میخواند. قدرت کارگر در تشکل و اتحاد کارگر است. مجمع عمومی مناسبترین و در دسترس ترین تشکل کارگری در شرایط کنونی است.
