اجتماعات و اعتراضات مکرر کارگران نساجى کردستان

بنا به خبر دريافتى٬ امروز پنجشنبه ١٧ مردادماه٬ کارگران نساجى از صبح در مقابل کارخانه تجمع کردند. ساعت ١١ کارگران نمايندگان خود را به استاندارى فرستادند. به محض حضور نمايندگان کارگران در جلوى استاندارى فورا يگانهاى ويژه ضد شورش و نيروهاى امنيتى فضاى خيابان استاندارى را نظامى و قرق کردند. کارگران تهديد کردند که همگى براى تجمع به جلوى استاندارى خواهند آمد. به همين دليل و با مطلع شدن نيروهاى امنيتى فضاى جلوى استاندارى را بشدت ميليتاريزه کردند. نمايندگان کارگران با معاونت سياسى استاندارى مذاکره کردند اما هيچ نتيجه خاصى نگرفتند. کارگران بدنبال اين وضعيت تصميم گرفتند که به کارخانه برگردند و موضوع را به اطلاع کارگران که در مقابل درب کارخانه اجتماع کردند برسانند. همچنين کارگران نساجى ديروز چهارشنبه از ساعت ١٢ چندين مينى بوس و ماشين اجاره کرده و خود را به جلوى اداره کار رساندند و به مدت ٢ ساعت دراين محل تجمع داشتند. اما هيچ کسى به آنها جوابى نداد.  

دليل اين تجمعات و اعتراضات پياپى کارگران نساجى در ابتدا مسئله حقوقهاى معوقه و معضل ادامه کارى کارخانه بود. اما کارفرماى نساجى٬ پرويز قربانى٬ روز دوشنبه طى اطلاعيه اى که به درب کارخانه و تابلوى اعلانات وصل کردند٬ عملا کارخانه را تعطيل و کليه کارگران را اخراج کرد. دراين اطلاعيه به ٩٠ کارگر قراردادى که همين شهريور ماه قراردادشان خاتمه مى يابد گفته شده که ديگر قرارداد را تمديد نميکند. به کارگران رسمى گفته شده دراين فاصله بيايند و بازخريد شوند و تسويه حساب کنند. پرداخت حقوقهاى عقب افتاده را هم به وقت گل نى موکول کرده است. کارخانه را تعطيل و "حضور فيزيکى" کارگران را "غيرلازم" دانسته است. اين در شرايطى است که در جلسه استاندارى همراه با نهادهاى دولتى ديگر راهى براى ادامه کارى کارخانه به نفع کارفرما پيشنهاد کردند. اما او راسا تصميم گرفت که با يک اطلاعيه بيش از ٢٠٠ کارگر نساجى را به خيابان پرتاب کند. واکنش مستمر کارگران در روزهاى اخير به اين شرايط بغرنج است.

کارگران نساجى کردستان!
پرويز قربانى کارفرماى اين کارخانه به جنگ آخر با شما آمده است. او از حمايت استاندار و اداره کار و نيروى امنيتى و انتظامى و امثال خودش برخوردار است. شما اما تنها هستيد. نيروى خودتان و خانواده هايتان را داريد و در بهترين حالت حمايت فعال کارگران سنندج را. اين با شماست که وارد اين جنگ در همين مقياس ميشويد يا نه. طرح کارفرما روشن است: يکى دو ماه کارخانه را ميبندد و از "شر" شما راحت ميشود. در قدم اول٬ ٩٠ کارگر قراردادى طى دو سه هفته آتى رسما بيکار و اخراج ميشوند. چون قراردادها را تمديد نميکند و اين کارگران نيز دست شان به جائى بند نيست. در قدم بعدى و در همين فاصله کارگران رسمى را وادار به بازخريد ميکند. اگر ديروز توصيه بازخريد داشت اما امروز تنها راه او است. حقوقهاى معوقه و بن سال ٨۶ را هم که دارد بالا ميکشد. بعد از اين دوره٬ اگر موفق شود و مانعى در مقابل خود نبيند٬ به ميزانى که برايش ممکن است کارخانه را راه مى اندازد و کارگر جديد قراردادى با شرايط بدتر استخدام ميکند.

کارگران نساجى کردستان يا اين شرايط را ميپذيرند يا دراين جنگ با کارفرما و حاميانش ناچارند بايستند و به طرق مختلف مانع اخراج دسته جمعى شوند. وضعيت امروز کارگران نساجى بيش از پيش براين تاکيد دارد که کارگران نساجى همراه با کارگران سنندج در مقابل وضعيت وخيمى که کارفرماها ايجاد کردند دست به اقدام مشترک بزنند.

کارخانه پرريس
امروز کارفرماى کارخانه نامه اى به کارگران داده و در تابلوى اعلانات کارخانه نصب کرده است. دراين نامه عنوان شده که حقوق را دوشنبه آينده پرداخت خواهم کرد چون چندين چک برگشتى دارم که هنوز وصول نشده است. کارگران تصميم گرفتند که تا دوشنبه به کارفرما وقت بدهند.

 

زنده باد اتحاد کارگران عليه سرمايه!
مرگ بر جمهورى اسلامى!
آزادى٬ برابرى٬ حکومت کارگرى!

حزب اتحاد کمونيسم کارگرى

١٧ ديماه ١٣٨٧ – ٧ اوت ٢٠٠٨