سیاست، تهدید، ترور و دستگیری رهبران کارگری را متحدانه در هم بشکنیم!

رژیم جمهوری اسلامی در مقابله با کارگران نیشکر هفت تپه شکست خورد. ناچار به عقب نشینی و تن دادن به بخشی از مطالبات کارگران شد. اما مذبوحانه سیاست در هم شکستن روحیه و مقاومت این کارگران و سایر بخشهای جنبش کارگری را دنبال میکند. رژیم اسلامی میداند که هر پیروزی کارگری چه نقش مهمی در گسترش جنبش کارگری ایفا میکند. از این رو بمنظور مقابله با این شرایط سیاست ترور و سوء قصد به جان فعالین کارگری را نیز به سیاست همیشگی تهدید، سرکوب و دستگیری فعالین کارگری اضافه کرده است. در این دوره، هدف مشخص رژیم اسلامی بر نابودی و از میدان بدر کردن رهبران عملی و سازماندهندگان اعتراض کارگری متمرکز شده است. سوء قصد به جان مجید محمدی و همچنین بازداشت دو باره نیکوفرد و ادامه بازداشت محمود صالحی، منصور اسانلو، ابراهیم مددی، بختیار رحیمی و سایر فعالین کارگری گوشه ای از این سیاست ضد کارگری رژیم اسلامی است.

جان محمود صالحی در خطر است. تنها ۲۵ درصد از تنها کلیه سالم او کار میکند. ادامه زندان یعنی مرگ تدریجی. چشمان منصور اسانلو دچار بیماری است و خطر نابینایی او را تهدید میکند. مجید حمیدی با هفت گلوله در بیمارستان بستری است. بسیاری از فعالین کارگری تحت نظر و مراقبت قرار گرفته اند. این سیاست رژیم اسلامی را باید متحدانه در هم شکست. حفاظت از جان و امنیت و ادامه کاری فعالین و رهبران کارگری شرط پیشروی در این مبارزه است. صف کارگران در مقابله با چنین شرایطی باید متحدانه و گسترده به میدان بیاید. سئوال اما این است که کارگران چگونه باید به مقابله با این شرایط  برخیزند؟

حزب اتحاد کمونیسم کارگری : ۱- تشکیل مجامع عمومی کارگری و سازماندهی مبارزه کارگران در مقابله با سیاستهای سرکوبگرانه رژیم اسلامی بر اساس جنبش مجمع عمومی و ۲- ایجاد بیشترین همبستگی بین المللی در حمایت از مبارزات کارگران و مقابله با سرکوب رژیم اسلامی را حلقه اصلی در مقابله با چنین شرایطی میداند. رژیم اسلامی در پس هر تعرضش به کارگران باید با اعتراض متشکل و متحد کارگری مواجه شود.

حزب اتحاد کمونیسم کارگری از تمامی فعالین رادیکال – سوسیالیست کارگری میخواهد تا در راه اندازی جنبش سازمانیافته مجامع عمومی در مقابله با این شرایط فعالانه بکوشند. حزب اتحاد کمونیسم کارگری بیشترین تلاش را برای جلب حمایت بین المللی از اعتراض کارگران و مقابله با سیاست سرکوب رژیم اسلامی دنبال خواهد کرد. این دور تعرض رژیم اسلامی را باید متحدانه در هم بشکنیم.

زنده باد جنبش مجمع عمومی !
زنده باد همبستگی بین المللی کارگری !
زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری!
حزب اتحاد کمونیسم کارگری

۲۶ مهر ۱۳۸۶ – ۱۸ اکتبر ۲۰۰۷