انسان محور و اساس سوسیالیزم است!
به بهانه پایان اعتصاب غذای رفیق داود باقری

شکستن اعتصاب غذای رفیقمان داوود باقری و گزارش پیشروی هایی برای نجات جان داوود به عنوان یک انسان و مبارز آزادیخواه و برابری طلب بهانه ای شد که به همه کسانی که تا این لحظه دغدغه شان آزادی و جابجایی این رفیق بوده است تبریک و خسته نباشید بگویم!
داوود باقری نمونه بارز یک انسان آزادیخواه در زمینه مبارزه با رژیم جمهوری اسلامیست. کسی که از سرکوب رژیم اسلامی در امان نبوده وهمچنان از نابرابری و تبعیض هر روزه خشمگین است، کسی که  امرش سرنگونی بلافاصله و پایان دادن به عمر سیاه سی ساله جمهوری مستبد اسلامی است کسی که خواهان متحقق شدن آزادی و برابری است.

http://www.petitiononline.com/db20085/petition.html

چرا ما شاهد مبارزه گسترده برای آزادی و خلاصی داوود باقری نیستیم؟ چگونه می توان در مقابل این همه ظلم به جوانی که تا چندی پیش در صف مقدم دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب پرچم سوسیالیسم را بر سر در دانشگاه برافراشت ساکت نشست؟ چگونه میتوان ساکت نشست و تماشاگر وضعیت انسانی بود که به علت فشار بی حد جمهوری اسلامی به او، خانواده و مخصوصاً برادرش و دستگیری رفقایش در قبل و بعد از شانزده آذر 86 ، مجبور به گریختن از ایران شد و اکنون نزدیک به یک سال است در چنگال پلیس و سیستم غیر انسانی دولت ترکیه اسیر است؟ آیا آزادی و نجات داوود تلاش برای عقب زدن رژیم سرکوبگر اسلامی نیست؟
سخنم با سازمانها و ارگانهای "حقوق بشر" است که دفاع شان از بشر شرط دارد! شرطش این است که منافع سیاسی ایشان تحت هیچ شرایطی به خطر نیفتد. ایشان تنها از کسانی حمایت همه جانبه می کنند که در راستای خط سیاسی آنها باشند. در حالیکه مبارزین آزادیخواه و برابری طلب منافع سیاسی "حقوق بشرترها" را به خطر می اندازند! گویی متر و مقیاس ایشان برای سنجش "بشریت" کوتاه است و به قد تمامیت انسان و آزادی بی قید و شرط بیان و تفکر نمی رسد. دفاع از بعضی از زندانیان سیاسی! آزادی هم برای بعضی!
پاسخ روشن است. امروز پس از سی سال هر کسی که اپوزیسیون جمهوری اسلامی را تعقیب کرده باشد میداند تنها و تنها یک جبهه است که بی قید و شرطی حقوق همه جانبه تمام جامعه را نمایندگی و از آن دفاع می کند. جبهه چپ و در صف مقدم آن جنبش کمونیسم کارگریست که بی هیچ اما و اگری  برای آزادی بیان و تفکر، لغو بلافاصله اعدام و شکنجه و زندان، لغو آپارتاید جنسی و علیه استثمار و  فقر و فلاکت مردم مبارزه می کند. منفعتش به حق زندگی امن و شاد و مرفه مردم جامعه گره خورده  کمونیسم کارگری برای دفاع از حقوق انسانیت متر و پیمانه ندارد!
اما برگردیم به نکته اصلی و محوری بحث. اینجا بحث این است که اگر دفاع از انسانیت، آزادی و حرمت انسان درمقابل شرایط موجود و علیه سرکوب انسانها را در دستور کار داریم، اگر صدای اعتراض صدها زندانی، کودک، زن، مرد و هزاران انسان فراری پناه آورده به ترکیه هستیم، اگر میخواهیم دست را به رژیم ننگین اسلامی ایران نبازیم، اگر از سیستم غیر انسانی و آدم ربای دولت ترکیه و بده بستانش با رژیم ایران خشمگین و به فکر راهی برای تغییر شرایط هستیم، نجات داوود باقری یک عرصه مهم مبارزه با جمهوری اسلامی است.
http://shararehnouri1.blogfa.com /
شراره نوری
نوامبر 2008