پیشروی اعتراض معلمان در گرو چیست؟


کانون صنفی معلمان پس از لغو اعتراض معلمان در اسفند سال گذشته بار دیگر فراخوان به یک اعتراض سه روزه از ششم تا هشتم اردیبهشت ماه داده است. مسئولین این کانون قبلا اعلام کرده بودند که بمنظور "به محک گذاشتن حسن نیت رئیس جمهور"؟! اعتراض معلمان را به تعویق می اندازند. اکنون ادعا میکنند که با "نزدیک شدن زمان انتخابات احساس نگرانی میکنیم که قانون خدمات کشوری تحت تاٽیر فضای انتخابات یا اساسا به فراموشی سپرده شود و یا به آن شکلی که وعده داده شده٬ عملی نشود."
کانون صنفی معلمان یک تشکل دوم خردادی و وابسته به جناحی از حاکمیت سیاه رژیم اسلامی است. هدف این کانون نه پیشبرد موفق اعتراضات و خواستهای بر حق توده معلمان بلکه کنترل و مهار این اعتراض و قرار دادن آن در مجرای جدال جناحهای رژیم اسلامی است. همانطور که اسفند ماه اعتراض معلمان را قربانی سازش و بند و بست با دولت احمدی نژاد کردند اکنون نیز تلاش میکنند با محدود و کنترل کردن فضای اعتراضی در میان معلمان و انداختن آن در مجاری محدود و غیر موٽر مانع شکل گیری یک اقدام رادیکال اعتراضی برای تحقق مطالبات معلمان شوند.
معلمان رادیکال و سوسیالیست خواهان لغو قراردادهای حق التدریسی٬ رفع تبعیض میان بخشهای مختلف معلمان٬ افزایش دستمزدها به سطح یک زندگی انسانی٬ برخورداری از بیمه بازنشستگی و همچنین خواستهای روشنی در زمینه کوتاه کردن دست مذهب از آموزش و پرورش و همچنین سیستم آپارتاید جنسی هستند. پیشبرد این اهداف منوط به شکل گیری و سازمانیابی تشکل مستقل توده ای معلمان و دست زدن به یک مبارزه جدی و سازمانیافته است.  
معلمان آزدایخواه پیروزی شما در این مبارزه در گرو اقدامات زیر است:
١-یک رکن مبارزه برای تحقق خواستهای شما مقابله با تلاشهایی است که میکوشند شما را به کم قانع کنند. خواستها و مطالبتتان را به قوانین و لوایح رژیم اسلامی و یا "مصوبات مجلس" محدود کنند. چنین گرایشاتی مدافعین واقعی حقوق و مطالبات شما معلمان نیستند. سیاست اصلاح طلبان حکومتی، دوم خردادی و "مشارکتی" ها، را نمایندگی میکنند. پیشبرد موفق مبارزه شما در گرو حاشیه ای کردن این تلاشها و سازمان دادن به تشکل مستقل و توده ای خود شما معلمان است. کارنامه تاکنونی کانون صنفی معلمان نشان داده است که این تشکل ظرف مناسب پیشبرد مبارزه شما نیست.
٢-گام اول در راه ایجاد تشکل شورایی معلمان که منعکس کننده خواست واقعی توده معلمان است٬ برگزاری مجامع عمومی معلمان در واحدهای آموزشی و مرتبط کردن این مجامع عمومی در هر منطقه و جغرافیایی در کشور است. تشکیل مجامع عمومی معلمان در زمان اعتراض مناسبترین فرصت برای شکل دادن به واحدهای شورای سراسری معلمان و همچنین در دست گرفتن رهبری و سازماندهی اعتراض سراسری شما معلمان است. بجای کانون صنفی معلمان٬ شورای واقعی نمایندگان معلمان باید در راس این اعتراضات قرار گیرد. تصمیم در مورد چگونگی پیشبرد این اعتراض و اشکال مبارزاتی و مدت زمان اعتراض اقدامی در حوزه اختیار و عمل تشکل واقعی معلمان است. نباید اجازه داد که بار دیگر کانون صنفی معلمان این اعتراض را قربانی اهداف جناحی رژیم اسلامی کند.
٣- مبارزه برای افزایش حقوق و مزایا و دستمزد مبارزه ای است که یک وجه دائم مبارزه طبقه کارگر است. سرنوشت مبارزه شما معلمان نیز به همبستگی طبقاتی میان معلمان و کارگران و سایر مزدبگیران گره خورده است. تداوم این مبارزه تا اول ماه مه و تبدیل این اعتراض به یک اعتراض سراسری و گسترده به مناسبت روز جهانی کارگر یک گام موٽر در پیشبرد این مبارزه است. تلاش برای جلب همبستگی کارگران در این مبارزه از اهمیتی حیاتی برخوردار است.
٤- مبارزه شما در عین حال مبارزه ای برای یک سیستم آموزش و پرورش سکولار و پیشرو است. در این مبارزه دانش آموزان و دانشجویان٬ خانواده های و توده های مردم عمیقا ذینفع هستند. این نیروی عظیم اجتماعی را باید خطاب قرار داد و به این مبارزه دعوت کرد. پیشروی شما در عین حال پیشروی مردم آزادیخواه برای یک آ۠موزش پرورش سکولار و کوتاه کردن دست مذهب از آموزش و پرورش است.
حزب اتحاد کمونیسم کارگری از مطالبات برحق شما قاطعانه دفاع میکند. حزب٬ طبقه کارگر و تمامی مردم آزادیخواه و دانشجویان و دانش آموزان را به حمایت و همسبتگی از این مبارزه فرامیخواند.

 

مرگ بر جمهورى اسلامى!
مرگ بر سرمايه دارى!
آزادى٬ برابرى٬ حکومت کارگرى!

حزب اتحاد کمونيسم کارگرى

٦ اردیبهشت ١٣٨٨ – ٢٧ آوریل ٢٠٠٩