راهپیمایی و تجمع اعتراضی بیش از هزار تن از کارگران نیشکر هفت تپه
کارگران اعلام کردند که در دو روز آینده در مقابل فرمانداری شوشتر دست به اعتراض خواهند زد
بیش از هزار تن از کارگران نیشکر هفت تپه در اعتراض به عدم پرداخت حقوق معوقه و سایر مطالبات حق طلبانه خود روز شنبه هفت مهرماه دست به اعتصاب و راهپیمایی زدند. دو ماه و نیم است که این کارگران حقوق و مزایای خود را دریافت نکرده اند. کارگران علیرغم تلاش نیروهای انتظامی که تلاش کردند مانع حرکت کارگران به طرف فرمانداری شوند، خود را به فرمانداری شوشتر رساندند و تجمع اعتراضی خود را برگزار کردند. کارگران خواهان پرداخت حق بیمه، تامین امنیت شغلی، پرداخت بن و پاداش و همچنین بازگرداندان خانه های سازمانی شرکت به کارگران شدند. این کارگران اعلام کرده اند که روزهای یکشنبه و دوشنبه، هشت و نه مهرماه، نیز تجمع اعتراضی خواهند داشت.
عدم پرداخت دستمزد و مزایای تعرضی آشکار به زندگی کارگران. این اقدام در شرایطی که طبقه کارگر محکوم به زندگی زیر خط فقر است، معنایی جز بی خانمانی و از هم پاشیده شدن زندگی کارگران ندارد. این یک جنایت علیه طبقه کارگر است. آنچه طبقه کارگر در ایران با مواجه است یک نظام سرمایه داری متعارف نیست، یک سرمایه داری با ویژگی ها و مختصات نظامهای دوران برده داری است.
کنترل مجتمع تولیدی نیشکر هفت تپه اخیرا از بخش دولتی به بخش خصوصی انتقال یافته است. گرایشی در صفوف کارگران بر این باور است که مشکلات اقتصادی کارگران ناشی از این انتقال و پروژه خصوصی سازی این شرکت است و اساسا بر کمک دولت اسلامی و بازگشت به وضعیت گذشته تاکید میکند. تردید نیست که خصوصی سازی ها بر مشقات کارگران افزوده است. اما مساله این است که کارگر در نظام سرمایه داری مستقل از اینکه مالکیت ابزار تولید در کنترل بخش خصوصی یا دولتی باشد، تغییر پایه ای در وضعیت و موقعیت اقتصادی و سیاسی طبقه کارگر نمیکند. کلیت نظام سرمایه داری و نه نوع مالکیت بر ابزار تولید و توزیع در جامعه، کالا بودن نیروی کار، مالکیت خصوصی، استٽمار کارگر، مسبب این وضعیت نابسمان و کلیه مصائبی است که کارگر با آن مواجه است.
برای از بین بردن این شرایط در عین حال باید دست به ریشه برد. علاوه بر مبارزه برای پرداخت فوری کلیه مزایا و حقوق عقب افتاده، علاوه بر مبارزه برای افزایش دستمزد، باید برای بیمه بیکاری مکفی نیز مبارزه کرد. کار یا بیمه بیکاری مکفی و تامین کننده یک زندگی با استانداردهای انسان قرن بیست و یکم باید بر پرچم مطالبات فوری کارگران نوشته شود. علاوه بر این مبارزه باید برای از بین بردن شرایط و مناسباتی مبارزه کرد که مسبب این وضعیت اسارت آور طبقه کارگر است.
عدم پرداخت حقوق و مزایای کارگری و بیکار سازیها و دستمزدهای ناچیز یک معضل عمومی کل طبقه کارگر است. درد کارگران نساجی و صدها هزار کارگری دیگر با درد کارگران نیشکر هفت تپه مشترک است. حداقل یک میلیون کارگر با معضل عدم پرداخت دستمزد و مزایای کاری خود مواجه
هستند. برای پیروزی، بخشهای مختلف طبقه کارگر باید متحد شوند. رهبران عملی و فعالین رادیکال و سوسیالیست کارگری باید چسب اتحاد صفوف کارگران در مبارزه با این شرایط دهشتناک شوند.
حزب اتحاد کمونیسم کارگری از خواستها و مطالبات کارگران قویا حمایت میکند. حزب اتحاد کمونیسم کارگری از تمامی فعالین رادیکال و سوسیالیست کارگری میخواهد که تلاش ویژه ای برای هماهنگ کردن و متحد کردن مبارزات بخشهای مختلف کارگری در ایران صورت دهند.
حزب اتحاد کمونیسم کارگری در عین حال همه کارگران رادیکال و سوسیالیست و رهبران کارگری را به پیوستن به صفوف خود دعوت میکند. ما حزبی برای آزادی و برابری و رفاه همگان ساخته ایم. کارگران باید این حزب را از آن خود کنند.
