ایجاد یک جنبش بین المللی آزادیخواه، برابری طلب و سکولار برای یک دنیای بهتر
امر ما است!
گزارش کنفرانس موفق بین المللی بمناسبت ۸ مارس در سوئد

شنبه 6 مارس 2010 بابتکار سازمان آزادی زن و ابتکار فمینیستی اروپا یک کنفرانس بین المللی بسیار موفق در بزرگداشت 8 مارس، روز جهانی زن، در شهر گوتنبرگ، سوئد برگزار شد. سخنرانان کنفرانس از میان فعالین سرشناس جنبش آزادی زن، از کشورهای مختلف، افغانستان، مصر، ایران، الجزایر و اروپا دعوت شده بودند. میهمانان افتخاری این کنفرانس نوال السعداوی، نویسنده و فعال قدیمی و سرشناس حقوق زن از مصر و ملالی جویا، چهره جوان و شجاع مدافع حقوق زن و سکولاریسم از افغانستان و سایر سخنرانان هوگو استرلا، ماریا رشیدی، نینا سانکاری، پروین کابلی، ماریا گازمن، آذر ماجدی، شهلا نوری، لیلین هالس فرنچ و مریم هلی لوکاس بودند.
کنفرانس با پخش ویدئوی "یک آجر دیگر در دیوار" ورژن جدید آهنگ کلاسیک "دیوار" پینک فلوید که در رابطه با خیزش اخیر مردم در ایران اجرا شده، آغاز شد. در بخش افتتاحیه کنفرانس مریم کوشا مدراتور کنفرانس، شهلا نوری از طرف کمیته برگزار کننده کنفرانس، لیلین هالس فرنچ رئیس ابتکار فمینستی اروپا و آذر ماجدی رئیس سازمان آزادی زن و عضو هیات اجرایی ابتکار فمینیستی اروپا، به شرکت کنندگان خوشامد گفتند و در مورد اهمیت این کنفرانس، ضرورت و اهداف سازماندهی چنین کنفرانس هایی صحبت کردند.
ابتدا مریم کوشا ضمن ارائه یک تاریخچه کوتاه درمورد 8 مارس، سوالاتی در رابطه با ریشه های ستمکشی زن در مقابل سخنرانان و شرکت کنندگان قرار داد. بعد شهلا نوری سخنانی در مورد آمار بسیار بالای خشونت نسبت به زنان در سراسر جهان و ضرورت مبارزه علیه آن صحبت کرد و همچنین از اسپانسورهای کنفرانس تشکر کرد. آنگاه، لیلن هالس فرنچ مختصرا ابتکار فمینیستی اروپا و فعالیت های آنرا معرفی کرد. وی به کنفرانس های متعدد ابتکار فمینیستی اروپا در ۵ سال اخیر اشاره کرد: بروکسل در پارلمان اروپا در ۲۰۰۵، رم در ۲۰۰۸، گوتنبرگ مارس ۲۰۰۹، مقدونیه اکتبر ۲۰۰۹، همین کنفرانس و بالاخره کنفرانسی که قرار است در قاهره در دسامبر ۲۰۱۰ برگزار شود. لیلین همچنین اشاره کرد که همزمان این سازمان درگیر سازماندهی فعالیت ها و کنفرانس های مختلف در گرامیداشت 8 مارس است.
سپس آذر ماجدی به ضرورت سازماندهی یک جنبش وسیع بین المللی با هدف مبارزه برای آزادی و برابری زنان، سکولاریسم و ساختن یک دنیای بهتر اشاره کرد و توضیح داد که چگونه سازمان آزادی زن در این جهت فعالیت میکند و در سه سال اخیر این سومین کنفرانس بین المللی است که به ابتکار و کوشش سازمان آزادی زن سازمان یافته است. آذر اشاره کرد که در همین پروسه با ابتکار فمینیستی اروپا نزدیک شده ایم و با هم فعالیت های مشترک برای هدف مشترک سازمان داده ایم. آذر ماجدی گفت که نیروهای ارتجاع میکوشند که میان ما تفرقه اندازند و بر ما حکومت کنند. ما را به سکت های مختلف، نژادها، مذاهب، ملیت ها و جنسیت های مختلف تقسیم میکنند تا بر ما حکومت کنند. ما باید بر این جدایی ها و تفرقه ها فائق آئیم. تلاش برای بسیج و سازماندهی یک جنبش بین المللی برای آزادی و برابری و سکولاریسم، تلاشی در این جهت است.
آنگاه آذر ماجدی میهمان اول کنفرانس، نوال السعداوی را معرفی کرد. آذر در معرفی نوال گفت که او یک سمبل جنبش آزادی زن در سطح بین المللی است. نوال تابوهای بسیاری را طی فعالیت طولانی خود شکسته است. بمنظور ایجاد تغییرات اساسی و تاثیرات عمیق بر جامعه، بعضی مواقع ضروری است که انسان خلاف جریان باشد و تابو شکنی کند. نوال چنین انسانی است. نوال یکی از اولین کسانی بود که چشم جهانیان را به جنایت مثله جنسی زنان و محرومیت زنان از لذت جنسی باز کرد. این یک تابو شکنی مهم بود، بخصوص در جامعه ای که او در آن زندگی میکرد. من برای اولین بار با این جنایت با خواندن کتاب او "چهره عریان زن عرب" The Hidden Face of Eve آشنا شدم.
نوال السعداوی در میان تشویق و ابراز و احساسات شرکت کنندگان به روی سن آمد. حضور وی هیجان و جنب و جوش بسیاری را در سالن بوجود آورد. نوال با سبکی بسیار زنده که مخاطبین خود را کاملا درگیر میکرد، در مورد اهمیت مبارزه علیه نفوذ و حاکمیت مذهب، مبارزه برای استقرار سکولاریسم صحبت کرد. وی همچنین به این نکته اشاره کرد که تمام مقولات را باید از نو مورد بررسی قرار دهیم. ترم هایی که سنتا استفاده شده است را باید بازبینی کنیم. بطور مثال ترم جهان سوم، خاورمیانه یا دموکراسی در این زمره هستند. معانی این مقولات را باید از نو تعریف کنیم. وی همچنین در رابطه با مقوله نئوکولونیالیسم صحبت کرد.
پس از آن وقت به پانل اول رسید. لیلین هالس فرنچ و نینا سانکاری بترتیب سخنرانی کردند. لیلین هالس فرنچ سخنرانی خود را تحت عنوان "شهروندی کامل برای تمام زنان در نظام های سکولار یک پیش شرط جهانی برای صلح و دموکراسی است" ارائه داد. وی به خشونت و ناامنی وسیع علیه زنان اشاره کرد. لیلین گفت که طبق آمار در سطح جهان، از هر سه زن یک نفر در طول عمرش مورد ضرب و جرح یا سوءاستفاده جنسی قرار میگیرد. تعداد قربانیان عمل سقط جنین های دختر و خشونت های دیگری که نسبت به زنان اعمال میشود، فقط در ده پانزده سال اخیر بیش از قربانیان جنگ های قرن بیست است. در کنفرانس های مختلف ما در بروکسل، رم، پارسال در گوتنبرگ و مقدونیه در اکتبر بر این مساله تاکید شد. طبق شواهد و فاکت های ارائه شده در این کنفرانس ها یک رابطه قوی میان پاتریارکی، اولترا لیبرالیسم، فوندامنتالیسم مذهبی و میلیتاریسم وجود دارد. همچنین بر ضرورت گسترش جبهه مقاومت و ضرورت ایجاد حکومت های سکولار و قوانین جهانشمول تاکید کرد.
بعد از آن نوبت به نینا سانکاری رسید. نینا بر عقبگرد فاحش در موقعیت و حقوق زن بویژه در لهستان اشاره کرد. وی گفت که ۹ میلیون نفر اعضای همبستگی در دهه ۸۰ برای دموکراسی مبارزه کردند. اما سقوط نظام باصطلاح کمونیستی در ۱۹۸۹ رابطه کلیسا و دولت را بطور عمیقی تغییر داد. سکولاریسم که با نظام شکست خورده تداعی میشد، به یک مقوله شیطانی بدل شد. جریان راست در ائتلاف با کلیسا دو استریوتایپ را طرح و تبلیغ میکند: کمونیست برابر است با آته ئیست و مساوی است با خیانتکار به میهن. همچنین لهستانی خوب برابر است با کاتولیک خوب. تغییر قوانین طی این سالها سیستم سکولار حاکم را کاملا از میان برده و کلیسا را کاملا وارد حکومت کرده است. سقط جنین ممنوع شده است. در لهستان، همچنین در سایر نقاط، ما اکنون با عقبگرد جدی در موقعیت و حقوق زن و حقوق بشر بطور کلی، با از هم پاشیده شدن دموکراسی و ویرانی دولت رفاه روبرو هستیم. تاکید بر بازتعریف دموکراسی و تلاش برای استقرار سکولاریسم یک نکته اصلی صحبت نینا بود.
در زمان پرسش و پاسخ نوال السعداوی نیز به پانل پیوست و شرکت کنندگان سوالات خود را مطرح کرده و از پانل پاسخ گرفتند. رابطه ایدئولوژی با پاتریارکی یا زن ستیزی سوالی بود که از نوال پرسیده شد و به بحث برانگیز بود. سپس در مورد ممنوعیت برقع سوال شد و پانل در مورد نقش سرکوب کننده حجاب سخنانی عنوان کردند.
سخنران اول بخش دوم، ملالی جویا، نماینده سابق پارلمان افغانستان بود. آذر ماجدی ملالی را این چنین  معرفی کرد: باعث افتخار ما است که توانسته ایم فعالین مبارز و متعهدی را نه تنها از نقاط مختلف جهان، بلکه از نسل های مختلف به کنفرانس دعوت کنیم. ملالی نماینده یک نسل جدید از فعالین حقوق زن است. او در سخت ترین و زن ستیز ترین شرایط برای حقوق زن مبارزه میکند. افغانستان کشوری است که در جنگ میان دو قطب تروریسم، تروریسم دولتی به رهبری آمریکا و تروریسم اسلامی تکه پاره شده است. کشوری که تحت این جنگ به دوران قرون وسطی برگردانده شده است. کشوری که در آن ارزش انسان و انسانیت هر روزه به سخره کشیده میشود.
سپس فیلم کوتاهی از درگیری و جدل ملالی با دیگر باصطلاح نمایندگان مجلس افغانستان به نمایش درآمد. حین پخش این فیلم، سالن کنفرانس کاملا به هیجان آمده بود و شرکت کنندگان در تحسین شجاعت این زن جوان ابراز احساسات میکردند. حضور ملالی روی سن با کف زدن های ممتد و ابراز احساسات بسیار گرمی روبرو شد. ملالی ضمن تشکر از سازمان آزادی زن که او را به کنفرانس دعوت کرده بود در مورد وضعیت دلخراش جامعه افغانستان صحبت کرد. وی گفت که زندگی مردم کاملا از هم پاشیده شده است و کشتار مردم توسط ارتش آمریکا و ناتو را محکوم کرد. از پرتاب بمب خوشه ای بر مردم صحبت کرد. او همچنین به سازش دولت آمریکا با طالبان اشاره کرد و اینکه در شرایط کنونی آمریکا دارد با رهبران طالبان برای شرکت در قدرت مذاکره میکند. او همچنین گفت که کار بدستان در افغانستان نسخه فتوکپی طالبان هستند و آخوندهای فکل کراواتی اند. او ادامه داد که وضعیت مردم و بویژه زنان در افغانستان بسیار اسفناک است. در پایان رو به مردم ایران سخنانی ایراد کرد. وی گفت که فریب موسوی و کروبی و این اصلاح طلبان را نخورید. اینها همدست خمینی فاشیست بوده اند. و به افشای تعدادی از ژورنالیست ها و شخصیت های ملی – اسلامی از قبیل محسن مخملباف و بهنود پرداخت که چگونه از مرتجعین اسلامی در افغانستان دفاع میکنند.
بخش بعدی برنامه به همبستگی با زنان و جنبش آزادی زن در ایران اختصاص داشت. ابتدا فیلمی از تظاهرات و اعتراضات زنان در 8 مارس 1357 پخش شد. سپس لیلین هالس فرنچ پیام ابتکار فمینیستی اروپا به زنان ایران را قرائت کرد. پس از آن یک اسلاید شو از سرکوب، مقاومت و مبارزه زنان در ایران علیه رژیم اسلامی و همچنین خیزش اخیر مردم و نقش زنان در آن که توسط مریم کوشا تهیه شده است، به نمایش درآمد. این اسلاید شو با استقبال بسیار گرم حاضرین روبرو شد. بسیاری از تاثیر بسیار عمیق این اسلاید شو در کنار کنفرانس صحبت میکردند. بخصوص میهمانان کنفرانس بسیار تحت تاثیر این اسلاید شو قرار گرفته بودند.
پانل بعدی شامل آذر ماجدی، ماریا رشیدی و مریم هلی لوکاچ بود. ابتدا آذر ماجدی  سخنان خود را با اشاره به اسلاید شو آغاز کرد. وی گفت که این اسلاید شو بخوبی موقعیت و جایگاه جنبش آزادی زن و نفرت مردم از رژیم اسلامی را نشان میدهد. نشان میدهد که مردم خواهان به زیر کشیدن این رژیم و نه اصلاح آن هستند. آذر سپس گفت که موقعیت و جایگاه جنبش آزادی زن در جامعه و در خیزش اخیر است که ما را بر آن میدارد که اعلام کنیم "انقلاب آتی ایران، یک انقلاب زنانه است." جنبشی که در ایران آغاز شده است این نظام را به زیر خواهد کشید. این خیزش و جنبش آزادیخواهانه در رابطه با اسلام همان نقشی را بازی خواهد کرد که انقلاب کبیر فرانسه در 1789 با کلیسا و  مسیحیت انجام داد. این جنبش یک ضربه بزرگ به اسلام است.
ماریا رشیدی به گسترش غیرقابل باور خشونت علیه زنان در جهان اشاره کرد. وی گفت که وضع زنان بخصوص در بخشی از جهان که به جهان سوم معروف است بسیار اسفناک تر است. او آمارهایی تکان دهنده از میزان خشونت علیه زنان در جهان ارائه داد و بر ضرورت تمرکز و مبارزه علیه خشونت نسبت به زنان تاکید کرد.
مریم هلی لوکاس از رشد فاندومانتالیسم در اروپا صحبت کرد. او گفت که از بیست سال پیش این جریان همانگونه که در کشورهای تولد ما انجام داده اند، ابتدا حقوق زنان را مورد حمله قرار دادند. اینها به حقوق زنان تحت نام حقوق اقلیت ها، حقوق مذاهب و فرهنگ ها یورش میکنند. بعد به کل بنیان نظام سکولار حمله ور میشوند و مردم را در کامیونیتی های مختلف متفرق میکنند. در فرانسه ما شاهد مبارزه زنان مهاجر از منطقه مغرب هستیم که زیر تبعیض و راسیسم که به علت شرایط بحران اقتصادی تشدید شده از یک سو، و یک چپ جبون که از اسلامیست ها دفاع میکند و سازمان های حقوق بشر که فقط بر دولت های متمرکز میشوند، دارند، له میشوند.
در پایان سخنرانی ها، ملالی جویا نیز به پانل پیوست و زمان پرسش و پاسخ فرا رسید. بحث بسیار داغی در این بخش شکل گرفت. رابطه نیروهای چپ و مساله حمایت برخی نیروهایی که تحت نام چپ فعالیت میکنند از اسلامیست ها موضوع یک بحث داغ شد. همچنین از ملالی پرسیده شد که چرا او فقط به اسلام سیاسی اشاره میکند و راجع به اسلام سخن نمیگوید یا اسلام را از زیر نقد و حمله خارج میکند. در اینجا ضرورت شخصی بودن یا خصوصی بودن مذهب و سکولار بودن جامعه  طرح و مورد بحث قرار گرفت.
پانل سوم شامل هوگو استرلا، پروین کابلی و ماریا گازمن بود. هوگو استرلا یک سخنرانی بسیار جالب در افشای رابطه کلیسای کاتولیک، نهاد اسلام و هندویسم و بودایسم با فاشیسم ارائه داد. پیمان هایی که موسولینی یا هیتلر با روسای این مذاهب منعقد کرده مورد اشاره قرار گرفت. یکی از نکات جالب که کمتر در مورد آن صحبت شده، رابطه نزدیک مهماتا گاندی باهیتلر و انعقاد معاهده میان آنها بود. مهماتا گاندی یک رهبر سیاسی است که به خشونت گریزی در تاریخ مبارزات ضد کولونیاستی و اجتماعی معروف شده است، بویژه اکنون اصلاح گرایان دولتی و جنبش ملی – اسلامی ایران بسیار به او ارجاع میدهند و مردم را به پیروی از سیاست های او ترغیب میکنند.

پروین کابلی در مورد حقوق کودک و مذهب صحبت کرد. وی بر اساس مباحث و رساله منصور حکمت در مورد حقوق کودک بر لزوم سکولاریسم و عدم دخالت مذهب در زندگی کودک اشاره کرد. و بر مساله ممنوعیت حجاب برای دختران زیر سن قانونی تاکید کرد.
ماریا گازمن در مورد حق زنان در دسترسی برابر به آموزش و پرورش صحبت کرد. او ضمنا به گسترش یک ترند خطرناک اشاره کرد که اکنون در دانشگاه اوپسالا مشاهده میشود، تلاش برای تبلیغ و توجیه رسمیت دادن به قانون شریعه بطور موازی با قوانین کشوری.
در بخش پرسش و پاسخ محاکمه تروریست های اسلامی که جنایت مرتکب شده اند و پناهندگی شان به سوئد طرح شد. بطور مثال اینکه چند نفر از تروریست های اسلامی الجزایر اکنون در سوئد پناهنده شده اند و اینکه برای محاکمه آنها آیا اقدامی انجام میگیرد. همچنین لزوم افشای دولت های غربی در تلاش برای پنهان کردن نقش کلیسای کاتولیک و نهاد مذهب مورد اشاره قرار گرفت. به این مساله اشاره شد که فرضا توجمن رهبر ناسیونالیست کرواسی چگونه با هیتلر و نازیسم همکاری کرده بود و دولت های غربی او را تا حد قهرمان ارتقاء دادند.
کنفرانس با سخنان اختتامیه لیلین هالس فرنچ و آذر ماجدی پایان یافت. لزوم گسترش و تحکیم یک جنبش بین المللی آزادیخواه و برابری طلب و سکولار مورد تاکید قرار گرفت. پیام ابتکار فمینیستی اروپا به زنان ایران توسط کنفرانس بعنوان قطعنامه آن به تصویب رسید. همچنین همه به شرکت در کنفرانس قاهره دعوت شدند.
پس از آن پولینا آهنگ "ایمجین" جان لنون را بسیار زیبا با پیانو نواخت که مورد استقبال و تشویق بسیار حاضرین قرار گرفت. و سپس از کلیه کسانی که بیدریغ در سازماندهی این کنفرانس موفق و پرشور و برپایی آن زحمت کشیده بودند تشکر شد. و به آنها و سخنرانان هر یک، یک شاخه گل سرخ اهدا شد.
کنفرانس موفق شد که مباحث بسیار جدی و عمیق را در یک فضای پر شور و گرم  ارائه دهد. کنفرانس  شش ساعت بطول انجامید و حدود دویست نفر در آن شرکت کردند تا به سخنرانی های متنوع از فعالین سرشناس سیاسی و جنبش حقوق زن از کشورهای مختلف گوش فرا دهند. فرصتی بود که بحث های گرم و بعضا بحث برانگیز مطرح شود. موقعیت جنبش آزادی زن در ایران، نبرد آن با رژیم زن ستیز اسلامی به روشنی و صراحت در آنجا تصویر شد. پتانسیل انقلابی و دگرگون کننده خیزش اخیر مردم و جایگاه جنبش آزادی زن در آن طرح و بحث شد. یک پیام همبستگی زیبا و عمیق خطاب به زنان در ایران اعلام شد. این یک کنفرانس بمعنی واقعی موفق بود که توانست به اهدافی که برای خود قرار داده بود نائل شود. روحیه همبستگی که در میان بسیاری از داوطلبین به کمک وجود داشت بسیار قابل تحسین بود. پیوند رفیقانه و عمیقی که میان سازمان آزادی زن و همکاران بین المللی اش وجود داشت هر چه بیشتر تعمیق شد. ما امسال توانستیم به گوشه های دیگری از جهان نفوذ کنیم. سال پیش توانسته بودیم به گرجستان، لبنان، فلسطین و اسرائیل رسوخ کنیم، امسال مصر و افغانستان را به این لیست اضافه کردیم. تلاش برای سازماندهی یک جنبش بین المللی برای آزادی، برابری، سکولاریسم و ایجاد یک دنیای بهتر، و علیه دو قطب تروریسم را که سالها پیش آغاز کرده ایم با این کنفرانس وارد یک مرحله نوینی شد و تحکیم و تعمیق شد. سازمان آزادی زن دست همه کسانی که برای موفقیت این کنفرانس تلاش کردند به گرمی میفشارد.
لازم به یادآوری است که تمام مباحث این کنفرانس بطور همزمان به زبان های فارسی، سوئدی و انگلیسی ترجمه میشد. این اقدام، بویژه، شرکت تعداد زیادی از فارسی زبانان مقیم شهر گوتنبرگ را در این کنفرانس بین المللی فراهم آورد. دوستان بسیاری از ما بخاطر تامین چنین تسهیلاتی تشکر و قدردانی کردند. بعلاوه توانستیم ۳۰۰۰ کرون کمک مالی به سازمان آزادی زن جمع آوری کنیم. در بیرون سالن کنفرانس میز کتاب هایی از سازمان آزادی زن، حزب اتحاد کمونیسم کارگری و انتشارات "اورد فروند" که آخرین کتاب نوال السعداوی را به سوئدی ترجمه و منتشر کرده است برپا بود. کتاب نوال هنوز در بازار عرضه نشده و انتشارات اورد فروند از فرصت حضور نوال السعداوی در کنفرانس ما استفاده کرد تا این کتاب را به بازار سوئد عرضه کند.
لازم به ذکر است که روز ۵ مارس در محل دفتر سازمان آزادی زن در شهر گوتنبرگ مصاحبه مطبوعاتی بمدت ۳ ساعت انجام گرفت. علاوه بر برخی رسانه ها تعدادی از علاقمندان امر آزادی زن و سکولاریسم، دانشجویانی که تز خود را در مورد خشونت های ناموسی یا رابطه مذهب و ستمکشی زن می نویسند در محل حضور داشتند. این کنفرانس مطبوعاتی عملا خود به یک کنفرانس کوچکتر با شرکت حدود سی نفر تبدیل شد و مباحث بسیار داغی طی آن انجام گرفت. نقش مذهب، اسلام و اسلام سیاسی، حجاب، دو قطب تروریسم و جنگ تروریست ها، موقعیت ایران و جنبش آزادی زن در ایران از جمله مباحثی بود که در این کنفرانس مطبوعای طرح و بحث شد. برای برخی از ژورنالیست ها و شرکت کنندگان دیگر این مباحث تازگی داشت و با هیجان خواهان بحث بیشتر بودند.
خبر تشکیل این کنفرانس در روزنامه یوتبوری پستن و ژورنال "فریایی اورد" و بسیاری از وب سایت های بین المللی و فارسی زبان منتشرشد. همچنین مصاحبه هایی توسط رسانه های سوئدی، دانمارکی و فارسی زبان چه پیش از کنفرانس، چه در مصاحبه مطبوعاتی، چه در خود کنفرانس یا بعد از آن با سازماندهندگان و سخنرانان انجام گرفت. از جمله رادیو سوئد با نوال السعداوی، رادیو "صبح شنبه با شما" با آذر ماجدی و ملالی جویا، رادیو سپهر با آذر ماجدی، رادیو یک دنیای بهتر پیش از کنفرانس با شهلا نوری و آذر ماجدی صحبت کردند. روز بعد از کنفرانس رادیو "یک دنیای بهتر" یک میزگرد با سازماندهندگان و برخی سخنرانان در استودیو تشکیل داد و یک بحث جالب و زنده ای در استودیو انجام گرفت. تلویزیون یک دنیای بهتر چه پیش از کنفرانس و چه پس از آن با آذر ماجدی مصاحبه کرد و ضمنا مصاحبه ای که آذر ماجدی با ملالی جویا انجام داده را روز سه شنبه ۹ مارس از تلویزیون که روی شبکه ساتلایتی در ایران، اروپا و آمریکا قابل دسترس است، پخش نمود. (این مصاحبه اکنون روی یوتیوب قابل دسترس است.) رادیو پارس در سوئیس روز ۸ مارس در رابطه با کنفرانس با آذر ماجدی مصاحبه کرد. رادیو البرز در یوتبوری گزارشی زنده در محل کنفرانس تهیه کرد و با آذر ماجدی و برخی شرکت کنندگان و سخنرانان مصاحبه کرد. روزنامه دانمارکی "کریستی داگ بلاد"، در مصاحبه مطبوعاتی شرکت کرد و با ملالی جویا برای تهیه پرتره ای از او مصاحبه کرد و همچنین با برخی از سخنرانان صحبت نمود. خبر کنفرانس در این روزنامه منتشر شد. قرار است که یوتبوری پستن و کریستی داگ بلاد گزارش کنفرانس را نیز منعکس کنند. پس از کنفرانس تعدادی دیگر از رسانه ها از جمله یک شبکه رادیوی سراسری دیگر سوئد با شهلا نوری برای مصاحبه با سخنرانان تماس گرفتند که متاسفانه سخنرانان محل را ترک کرده بودند. عکس های کنفرانس و فیلم کل کنفرانس بزودی و بتدریج در وب سایت سازمان آزادی زن قابل دسترسی خواهد بود.

www.azadizan.net
http://www.youtube.com/watch?v=4bRfwd-KLyg    بخش اول مصاحبه آذر ماجدی با ملالی جویا
http://www.youtube.com/watch?v=zX_SwQ4GD5M بخش دوم

سازمان آزادی زن
۹ مارس ۲۰۱۰