نسرین رمضانعلی
رفقای عزیز صمیمانه ترین درودهای من را بپذیرید. اخبار اعتراضات شما را مثل همیشه دنبال می کنم. مبارزات جسورانه شما برای تحقق خواستهای برحق تان، نه تنها من بلکه کل جنبش کارگری در ایران را بارها به شعف آورده است.
برگه هائی از تاریخ مبارزات جنبش کارگری را شما رقم زدید و بسهم خود راه را برای پیشروی جنبش کارگری در سراسر ایران هموار کردید. شاید برای اولین بار بود که کارگران آلومین سنندج، در حالی که با اعتماد بنفس و مدعی ظاهر میشدند، به دنیا اعلام کردند که این نوکران سرمایه حتی به کودکان ما رحم نکردند و با ربودن کودک یکی از کارگران تلاش داشتند مبارزات ما برای حقوق برحق خود را به شکست بکشانند. پاسخ شما قاطع و روشن بود. شما کارگران کودک را از ماشین مزدوران بیرون کشیدید و کارگران آلومین تا رسیدن به خواستهایشان عقب ننشستند. اگر اشتباه نکنم اولین بار بود که چندین نماینده و رهبر کارگران از تریبون رسانه های مختلف استفاده کرده و صدا و درد مشترک کارگران را به سراسر دنیا رساندند. شما راه را هموار کردید و سد اختناق را شکستید.
رفقای کارگر نساجی کردستان!
دو دوره اعتصاب موفق، و بخصوص اعتصاب 16 روزه شما، تشکیل مجمع عمومی و صندوق همبستگی با اعتصاب حرکتی بی نظیر بود. در حالی که حراست و نیروهای انتظامی نمایندگان شما را تهدید و احضار و دستگیر میکردند، در مقابل نیروهای سرکوبگر و اطلاعاتی و نیروی انتظامی اعلام کردید؛ حق ما را بدهید تا اعتراض نکنیم! 16 روزی که نه تنها همبستگی مردم شهر سنندج و دهها کارخانه و کارگاه از سنندج بلکه از سراسر ایران قدرت شما را صد چندان کرده بود. 16 روز اعتصاب شما کارگران نساجی همراه بود با بیش از 150 اتحادیه و سازمان کارگری از سراسر دنیا که مبارزات بر حق شما را حمایت کردند. نمایندگان کارگران در تریبونها اعلام می کردند خواستهای ما انسانی است و این کارفرما و دولت سرمایه داری است که هر روزه حقوق ما را زیر پا گذاشته و بربریتی را به ما سازندگان بهشت سرمایه داری تحمیل کرده است. ما حقمان را می خواهیم، ما کوتاه نخواهیم آمد!
رفقای کارگر نساجی شاهو!
اعتصاب و اعتراض شما ادامه این تلاشهای بی نظیر بود. سرمایه داران شما را دو شقه کرده بودند؛ کارگران شاغل و کارگران اخراجی. اما این سیاست ضد کارگری نتوانست مانع اتحاد و همبستگی شما شود. شماجمع شدید. گاهی در پارک شهر و گاهی در منزل و یا تفریحگاهها. می دانستید که پیروزی و رسیدن به خواستهای برحق تان، در گرو همبستگی و در گرو اراده و تصمیم جمعی تان است. قوانین ضد انسانی و ضد کارگری جمهوری اسلامی حتی جمع شدن شما را غیره قانونی اعلام کرد. اما اراده و عزم شما برای گرفتن حق خود مانع از تشکیل مجمع عمومی ها و تصمیمات جمعی نشد. شما در طول بیش از 3 سال مبارزه به بخشی از خواستهای خود دست یافتید و هر بار بیشتر درک کردید که شرط هر پیروزی اتحاد و همدلی است. آهنگ زندگی زندگی است با اعتصاب شما در سنندج معروف و به سرود اعتراض کارگران تبدیل شد.
رفقای کارگر پرریس!
در حالی کارگران نساجی شاهو کردستان، شین باف و آلومین راه را نشان دادند، شما با اعتصاب باشکوه تان و با ایفای نقش خانواده های کارگری در جریان اعتصاب، بیش از پیش بر هم سرنوشتی طبقاتی تاکید کردید و یگ گام به جلو رفتید. یادمان نمیرود که نیروهای سرکوبگر در یورش به شما به زنان و کودکان بی دفاع هم رحم نکردند. "تونل مرگ" برایشان درست کردند و در این تونل همسران و کودکان شما مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. اما محکم ایستادید و اعلام کردید که خواستهای ما خواستهای برحقی است. نمایندگان شما بارها در طول اعتصاب از رسانه ها اعلام کردند ما این زندگی نکبت بار را نمی خواهیم. کارگران و خانواده ها به همراه بخشی از مردم شهر سنندج در اعتصاب بودند. حمایتهای بی دریغ مردم از اعتصاب و خواستهای برحقتان برگی دیگر از مبارزات طبقه کارگر در ایران را به خود اختصاص داد.
رفقای کارگر بخش تامین اجتماعی!
وقتی تامین اجتماعی دست به اخراج کارگران زد، شما کارگران تامین اجتماعی در تجمعات خود در مقابل استانداری، اداره کار و ساختمان علوم اجتماعی سنندج، به اخراج همکارنتان اعتراض کردید. نماینده شما در مصاحبه ای اعلام کرد؛ با اخراج همکاران زن، کودکان کارگرانی که در تامین اجتماعی کار می کنند جای دیگری ندارند. باید کارگران اخراجی به سر کار خود باز گردند.
رفقای کارگر سنندج!
شما بخصوص در 3 سال گذشته علیه بیکاری، علیه اخراج، علیه دستمزدهای پایین و فقر، و برای پرداخت بیمه های اجتماعی و حقوقهای معوقه اعتراض و مبارزه کردید. این تلاشی سخت و باشکوه بود و پیروزی ها و دستاوردهای باارزشی داشتید. 3 سال مبارزه بی امان طبقه کارگر در شهر سنندج تجربیات زیادی را برای جنبش کارگری به جا گذاشته است. رفقای کارگر! شما در حالی که احمدی نژاد با مسئولین استان جلسه داشت، کارگران 5 مرکز بزرگ کارگری در محل استانداری جمع شدید و اعلام کردید که باید اخراج ها متوقف شود. اعلام کردید باید قراردادهای موقت لغو شود. اعلام کردید باید دستمزدها بیشتر شود. اعلام کردید باید بیمه های اجتماعی و رفاهی به کارگران تعلق بگیرد. شما قدرت خود را خوب شناختید. شما راه را به جنبش کارگری در ایران نشان دادید. درست در این موقع است که 5 مرکز نساجی در ایران در مقابل مجلس رژیم تجمع و خواستهای خود را مطرح می کنند.
شرکت وسیع شما در اول ماه مه ها، روز جهانی کارگر، به همراه و همگام با خانواده ها و مردم آزادیخواه سنندج، در سینه سنندج سرخ ثبت است. نه دستگیریهای قبل از اول مه، نه تهدیدهای تلفنی و احضارها، در عزم جزم شما برای یک زندگی انسانی نتوانست تاثیر بگذارد. در این روز به میدان آمدید و کیفر خواست خود را علیه کار مزدی، علیه نظام بردگی سرمایه داری در خیابانهای سنندج به گوش دنیا رسانید.
رژیم ارتجاعی و ضد کارگری جمهوری اسلامی با دستگیری فعالین تلاش داشت فضای ارعاب بوجود آورد، اما حضور کارگران و تشکلهای مستقل کارگری، مصاحبه های سخنگویان این تشکلها، بار دیگر حقانیت شما را به نمایش گذاشت و کارگران و آزادیخواهان اخبار شما را دنبال کردند. صدها هزار هم طبقه ای تان در دنیا شما را حمایت کردند و هم صدا با شما علیه سرمایه داری فریاد زدند. با شما تلاش کردند و با شما پیروزی را جشن گرفتند. امروز هم متحد واقعی شما هم طبقه ای هایتان در دنیا هستند. کارگران سنندج در به حرکت درآوردن انترناسیونالیسم کارگری سهم ایفا کرده اند.
دانشجویان دانشگاه آزاد و دانشگاه کردستان!
شما با برگزاری جلسات برای حمایت از خواستهای طبقه کارگر، با جمع کردن طومار حمایتی از اعتراض و خواست کارگران، با راه اندازی صندوق همبستگی در دانشگاه برای کارگران اعتصابی و کارگران اخراجی، در حمایت از کارگرانی که در زندانهای رژیم اسیر بودند، نقش شایسته ای ایفا کردید. این حرکتها خصوصیات واقعی شما نسل جوان و جدید جامعه ایران است. شما با کارگران اعلام هم سرنوشتی کردید، شبها در محل اعتصاب کارگران نگهبانی دادید، در طول روز هزاران ای میل به رسانه ها ارسال می کردید تا صدای کارگران اعتصابی را منعکس کنید. شما نه فقط فرزندان پدران و مادرانی اعتصابی بلکه بخشی از اعتصاب بودند.
رفقای عزیز، کارگران سنندج!
در آستانه 18 مرداد هستیم. روزی که توسط دو اتحادیه آزاد جهانی با میلیونها عضو در حمایت از فعالین کارگری و برای آزادی منصور اسانلو و محمود صالحی فراخوان اقدام جهانی داده شده است. تلاش اینست در اینروز کارگران در سطحی گسترده دست به اقدام اعتراضی در حمایت از شما بزنند. در خود ایران نیز طبقه کارگر و مردم آزادیخواه و برابری طلب در جنب و جوش برای برگزاری گسترده این روز هستند. 18 مرداد روز جهانی کارگران و صدای واحد جنبش کارگری علیه سرمایه داری و علیه تعدی جمهوری اسلامی به کارگران و جامعه است. دیروز با اعلام خبر احکام اعلام شده زندان و شلاق برای 11 نفر از فعالین کارگری و شرکت کننده در مراسم اول مه سنندج، شوکی بر همه وارد شد. به خیال خامشان میخواهند کارگران را تحقیر کنند! این بی شرمان پول پرست و جانی، برای دفاع از منافعشان تا دوره بردگی قدیم پس رفته اند. برده دار برده را تازیانه می زد تا بیشتر مطیعش کند و شیره جانش را بگیرد. این تعرضی بی شرمانه به جنبش کارگری و به این اعتبار به کل جنبش آزادیخواهانه است. ما باید با قدرت بهشان پاسخ دهیم و نشان دهیم که کارگران اجازه نمیدهند جمهوری اسلامی از این غلط ها بکند.
کارگران نساجی کردستان، شاهو، آلومین، تامین اجتماعی، رادیاتور سازی!
روز 18 مرداد روز اعتراض جهانی به رژیم جمهوری اسلامی و حمایت و همبستگی با مبارزات آزادیخواهانه کارگران و مردم ایران است. در اینروز همبستگی جهانی مان را تقویت میکنیم. خواهان آزادی فعالین کارگری و متوقف کردن دست درازی به کارگران میشویم. در اینروز خواهان آزادی کلیه دستگیر شدگان و فعالین حقوق مدنی میشویم. در اینروز آزادی کلیه زندانیان سیاسی را فریاد میزنیم. در اینروز اعلام میکنیم جمهوری اسلامی حق ندارد و ما اجازه نمیدهیم کارگران را شلاق بزنند.
کارگران، دانشجویان، محصلین، معلمین و انسانهای آگاه و شریف!
روز 18 مرداد در حمایت از جنبش کارگری و برای آزادی فعالین کارگری که در بند هستند و کلیه زندانیان سیاسی و لغو مجازات اعدام به میدان بیائید. سنندج سرخ در اینروز باید برگ دیگری به تاریخ پر افتخار مبارزه عدالتخواهانه و آزادیخواهانه اش بیافزاید!
