قربانیان یک جنگ ارتجاعی چه کسانی هستند؟
حسن معارفی پور

در زمینه ی درگیری های اخیر بین سپاه پاسداران و پژاک و توپباران مناطق مرزی کردستان عراق
در روزهای اخیر شاهد درگیری بین نیروهای سپاه پاسداران و جریان سوپر مرتجع و ناسیونالیست پژاک با در منطقه ی مرزی کردستان عراق و توپباران مناطق مختلف کردستان عراق به بهانه ی حضور نیروهای پژاک بوده ایم.
جریان پژاک که محصول افول نیروهای ناسیونالیست سنتی کورد در کردستان ایران و به عنوان رقیب جدید ناسیونالیست های سابق در نتیجه ی توافقات  پشت پرده ی جناح اصلاح طلب رژیم و همکاری امریکا برای نا امن کردن کردستان ایران، وارد عرصه ی سیاسی کردستان شد، این جریان ارتجاعی تاکنون نه تنها کوچکترین تاثیری در زندگی مردم ازادی خواه و تحت ستم کردستان نداشته بلکه همواره به مثابه ی یک بهانه ی مناسب دردست جمهوری اسلامی برای نا امن کردن کردستان و ملیتاریزه کردن این منطقه عمل کرده است.
شکی نیست که جریان پژاک، یک جریان بی خاصیت، بی ریشه، اصلاح طلب و پرو رژیم است و از لحاظ طبقاتی و سیاسی تفاوت چندانی با جمهوری اسلامی ندارد. همچنین از لحاظ نگرش فکری و ایدئولوژیکی به شدت ضعیف تر از احزاب ناسیونالیست موجود در صحنه ی سیاسی کردستان ایران است.
پژاک بارها اعلام کرده است که مشکلی با جمهوری اسلامی ندارد و مردم را به شرکت در انتخابات ضد دمکراتیک جمهوری جهل و کثافت ارتجاع اسلامی فراخوان داده است. این جریان بی ریشه، با بی پرنسیپی های امنیتی بارها فعالین سیاسی مستقل را به خود منتسب کرده است و در این زمینه خوش خدمتی خود را به جمهوری اسلامی ثابت کرده است. (نمونه فرزا کمانگر. فرزاد کمانگر در زندان اعلام کرد که پژاک با جمهوری اسلامی رابطه ی نزدیک دارد. به سایت ویراش نیوز مقالات فرزاد کمانگر مراجعه کنید.)
انچه در این مطلب به صورت گذار به ان می پردازم، سیاست ناظر بر بمباران کردن مناطق مرزی کردستان عراق و نه الزاما درگیری و جنگ بین دو نیروی هم جنس و ارتجاعی است. از نظر من همان طور که اشاره کردم تفاوت طبقاتی سیاسی و فکری زیادی بین پژاک و جمهوری اسلامی وجود ندارد و وجود جریان پژاک و جریاناتی از این قبیل، سوپاپ اطمینانی برای ماندگاری بیشتر جمهوری اسلامی است.
پژاک و دیگر جریانات ناسیونالیست و قومپرست کورد ربطی به منافع کارگر ، زحمتکش و کل مردم کردستان ندارند و همیشه در تلاش برای هم اخوری با رژیم و رسیدن به یک نان و نوایی ، در جوار رژیم  کثافت اسلامی بوده اند  و هم کاسه شدن با جمهوری اسلامی، تغییراز بالا و جابجایی مهره های حکومت را به هرگونه دگرگونی انقلابی و قهرامیز، ترجیح داده اند.
اما باید از رهبری این جریانات پرسید که شما همیشه انقلاب و انقلابی گری را با خشونت و ... اسم می برید چرا اسلحه به دست گرفته و با ماجراجوی هایتان زندگی را بر مردم کردستان حرام کرده اید؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!
این  حزب مرتجع به همراه دیگر احزاب متوهم و ابله اپوزیسیون کورد، مانند هم اخوری هایشان در حکومت حریم کوردستان عراق ، منافع مشترک و استراتژیکی با جمهوری اسلامی داشته و نقاط اشتراکشان بسیار بیشتر از نقاط اختلافشان است.
از نظر هر انسان ازادی خواه و کمونیست، خمپاره باران کردن مناطق مرزی کردستان، به شدت محکوم است و قربانیان اصلی این توپباران، مردم بی دفاع و زحمتکش روستاهای مرزی هستند که، از پایین ترین امکانات زندگی محروم هستند و هر چند مدت یک بار به دلیل اقدامات غیر مسئولانه و  ماجراجویی پژاک، بهانه دست جمهوری اسلامی داده می شود تا زندگی بر انها حرام شود و تلفات زیادی بدهند.
مسئله ی دیگری که لازم است اشاره کنم این است که، هر گونه انتظار اعلام موضع از جانب حکومت حریم کردستان علیه جمهوری اسلامی توهمی احمقانه و خوشخیالی لیبرالی و کودکانه است.
حکومت حریم کردستان، منافع جدایی ناپذیری با جمهوری اسلامی دارد و چاقوکشان ناسیونالیست و ادم کش حاکم در کردستان ارتباط تاریخی و ایدئولوژیکی نزدیکی با جمهوری اسلامی دارند.
انها حاضر نیستند تحت هیچ شرایطی منافع خودشان، را قربانی اعتراض به نا امن کردن زندگی هزاران انسان کارگر و زحمتکش، از جانب جمهوری اسلامی کنند و همیشه با سکوت در مقابل قلدری های جمهوری اسلامی و توپباران کردن مناطق مرزی خوش خدمتی خود را بیش از پیش به رژیم کثافت اسلامی نشان داده اند.
موضوع دیگری که لازم می دانم اشاره کنم موقعیت نیروهای اپوزیسیون ایرانی مقیم کردستان عراق، همچون احزاب مختلف ناسیونالیست و قومپرست کورد، از احزاب دمکرات گرفته تا جریان ناسیونالیست چپی همچون کومه له و شاخه های رنگارنگ سازمان زحمتکشان است.
با توجه به اخباری که این اواخر در سایت های کردی منتشر شد، جمهوری اسلامی؛ حکومت حریم کردستان را شدیدا تحت فشار قرار داده است، تا این اپوزیسیون کورد مقیم کردستان عراق را خلع سلاح کند و از خاک کردستان عراق بیرون کند. در شرایطی که مجاهدین خلق در جنوب عراق با وضعیت وحشتناکی روبرو است و بارها مورد حمله و تعرض نیروهای نوری مالکی، زیر فشار جمهوری اسلامی، قرار گرفته است؛ رژیم کثافت اسلامی، به توپباران کردن منطقه ی مرزی کردستان، در شمال عراق ادامه می دهد. در چنین شرایطی نماینده ی جمهوری اسلامی در کردستان عراق نامه ایی در زمینه ی اخراج اپوزیسیون کورد، به حکومت حریم کوردستان،ارسال کرده است که ،در سایت های کوردی زبان هم منتشر شد، به همین دلیل و در چنین اوضاع و شرایطی، خطر حمله به دیگر احزاب کوردی منجمله کومه له،  احزاب دمکرات و شاخه های رنگارنگ سازمان زحمتکشان ، از جانب نیروهای ناسیونالیست و قومپرست کورد حاکم در کوردستان عراق، دیگر نیروهای حلقه به گوش جمهوری اسلامی در اپوزیسیون همچون اسلامی ها ، قرارگاه رمضان و دیگر پایگاههای جمهوری اسلامی در کردستان عراق ، بیش از هر زمانی به نظر می رسد. در این راستا یک انتخاب تاریخی جلو این احزاب قرار گرفته است؛ انتقال نیروهایشان از کردستان عراق به کشورهای اروپایی، یا انتظار تسلیم شدن و افتادن به دست جمهوری اسلامی، با همکاری اوباش ناسیونالیست حاکم در کردستان عراق و گرفتار امدن به سرنوشت مجاهدین خلق!
22.07.2011