هیات دایر پاسخ میدهد:

کمیته مرکزی حزب در اجلاس وسیع دفتر سیاسی به اتفاق آراء حاضرین قراری را مبنی بر در دستور بررسی قرار دادن پروژه اتحاد با حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست، تصویب کرد. چرا این قرار ضروری شده است؟ اهمیت این قرار در شرایط کنونی چیست؟ این قرار چه چشم اندازی را در دستور کار حزب قرار میدهد؟ وظایف این کمیسیون چیست؟ شکل کار این کمیسیون چگونه خواهد بود؟ این اقدام چه تاثیری بر بخشهای مختلف کمونیسم کارگری خواهد داشت؟
آذر ماجدی: حزب اتحاد کمونیسم کارگری از زمان تاسیس و حتی پیش از آن زمانی که بخشی از رهبری فعلی حزب فراکسیونی را درون حزب کمونیست کارگری تشکیل دادند، پروژه اتحاد کمونیسم کارگری را در دستور خود گذاشت. ما در تحلیل و ارزیابی خود از جنبش کمونیسم کارگری و موقعیت آن در جامعه و از حزب کمونیست کارگری به این نتیجه رسیده بودیم که انشعاب سال 2004 اجتناب پذیر بود و اشتباهات رهبری وقت حزب منجر به این واقعه تاسف آور شد. این انشعاب به جنبش کمونیسم کارگری و موقعیت آن در جامعه ضربه بسیار مهمی زد. مناسبات خصمانه فی مابین دو حزب پس از انشعاب و مجادلات فی مابین نیز تاثیرات این ضربه را بسیار افزایش داد. آنچه پس از انشعاب شاهد بودیم یک رابطه متخاصم و یک رقابت سکتاریستی میان دو حزب بود. این برای صفوف جنبش کمونیسم کارگری و مردم علی العموم غیر قابل درک و هضم بود. هر حزب، حزب دیگر را به جریان راست بورژوایی منتصب میکرد. این مشابه دعوا های درون جنبش چپ سنتی بود. این واقعیات بدرست سوالات مهمی را در اذهان علاقمندان به جنبش کمونیسم کارگری مطرح میکرد.
ما در تحلیل وضعیت جنبش کمونیسم کارگری و بخش تحزب یافته آن به این نتیجه رسیدیم که باید این شرایط را دگرگون کرد، باید صفوف کمونیسم کارگری را متحد نمود، باید به گذشته رجوع و آن را نقد کرد. از نظر ما تداوم این شرایط امکان پیروزی کمونیسم کارگری را بشدت تقلیل میدهد. اتحاد صفوف کمونیسم کارگری بعنوان یکی از ملزومات مهم پیشروی و پیروزی کمونیسم کارگری برای ما مطرح شد. به همین دلیل فراکسیون خود را اتحاد کمونیسم کارگری نامیدیم. به طور عمیق تر و جدی تری به مباحث منصور حکمت در مورد ملزومات و استراتژی پیروزی که به شکل بسیار روشنی در پلنوم 14 حزب ارائه شده بود تاکید کردیم: مساله سازماندهی و رهبری مبارزات مردم، جنبش طبقه کارگر و جنبش های اجتماعی در جامعه.
ما از همان ابتدا اعلام کردیم که از پروژه اتحاد کمونیسم کارگری صرفا احزاب موجود را در نظر نداریم. هدف ما متحد کردن کل صفوف جنبش کمونیسم کارگری است. این پروژه با حملات تندی از جانب رهبری ح ک ک و ناباوری حزب حکمتیست مواجه شد. اما پافشاری ما بر این پروژه، تلاش برای بسط و توضیح اهمیت آن، جهت گیری مشخص و منسجم حزب سریعا بر صفوف کمونیسم کارگری تاثیر گذاشت. در ابتدا با ناباوری به مباحث ما در این زمینه برخورد میشد. بعضی از کادرها و علاقمندان  جنبش بما میگفتند که مردم بی اعتماد شده اند، بعضا امکان پذیری آن را زیر سوال میبردند. برخی ما را خوش خیال می نامیدند. برخی نیز این هدف و تلاش ما را تحسین میکردند.
ناباوری های اولیه خیلی سریع رنگ باخت. از میان صفوف کمونیسم کارگری، بویژه در داخل کشور، آوای تحسین شنیده میشد. امید در دل ها زنده شد. برخی از کادرهای قدیمی که پس از انشعاب دلسرد و ناامید شده بودند، دوباره امید در دلشان تابیده شد. در این میان برخورد های مسئولانه ما و تلاش ما برای ایجاد نزدیکی و رفاقت در جنبش کمونیسم کارگری از جانب رفقای حکمتیست با نظر مثبت و استقبال جواب گرفت. رهبری ح ک ک متاسفانه کماکان بر طبل سکتاریسم و سم پاشی می کوبد. زمانی که ما از بیانیه حزب حکمتیست در مورد جنگ حمایت کردیم، رهبری ح ک ک هر دو حزب ما و حکمتیست را مدافع جمهوری اسلامی نامید. در تمام این مدت رهبری ح ک ک برای نه تنها تخریب دو حزب، بلکه تخریب روند نزدیکی ما تلاش کرده است.
 در این مدت، بویژه از 16 آذر حزب ما و حزب حکمتیست آکسیون های مشترک بسیاری داشته ایم. ما از ح ک ک نیز در چندین مورد برای عمل مشترک دعوت کرده ایم، تمامی این دعوت ها بی جواب مانده اند. حتی یک پاسخ خشک و خالی نیز به نامه های ما داده نشده است. بطور مشخص باید بگویم که از پس از کنگره دوم حزب حکمتیست روند نزدیکی میان دو حزب تسریع و تسهیل شده است. روابط حزب ما و حزب حکمتیست اکنون رفیقانه است. اینها همه به قدرت کمونیسم کارگری افزوده است. منظور فقط قدرت عددی آن نیست. چنین مناسباتی تاثیرات معنوی بسیار گسترده تری از جمع اعداد دارد. و جالب اینجاست که این تاثیرات را سریعا ما مشاهده میکنیم.
ما خواهان اتحاد صفوف کمونیسم کارگری بوده و هستیم. برای این هدف تلاش میکنیم. این یکی از پروژه های اصلی فعالیت سیاسی ما است. در این راستا مناسبات رفیقانه و نزدیکی میان دو حزب در عمل شکل گرفته است. اینها بخشی از پروژه ما بوده است. پیشبرد این روند تا اتحاد کاملا در چشم انداز پروژه اتحاد کمونیسم کارگری قرار میگیرد. همانگونه که اشاره کردم این نزدیکی در میان صفوف کمونیسم کارگری، عناصر منفرد، در کنار احزاب، جمع های کوچک غیر وابسته به احزاب موجود کاملا تاثیرات مثبتی گذاشته است. به این ترتیب ما به بخشی از هدف خود نائل آمده ایم. لذا امری طبیعی است اگر ما پروسه نزدیکی را در صورت امکان تا اتحاد میان دو حزب به پیش ببریم.
زمانی که بشکل فراکسیون فعالیت میکردیم و مداوما تحت فشار رهبری ح ک ک بودیم، رفقایی از حزب حکمتیست ما را به پیوستن به حزب شان دعوت میکردند. ما مخالفت میکردیم. در آن مقطع ملاحظاتی جدی بر برخی سیاست ها و سبک کار حزب حکمتیست داشتیم که البته این ملاحظات هنوز کاملا برطرف نشده است و یکی از وظایف کمیسیون بررسی همین مساله است. اما باید اذعان کرد که طی یک سال گذشته حزب حکمتیست تغییرات محسوسی کرده است. برخی سیاست هایی که مورد نقد ما است، از جانب رفقایی در درون رهبری حزب حکمتیست نیز مورد نقد است و بنظر میرسد که پروسه بازی برای نقد و اصلاح این سیاست ها تعریف شده است. در عرصه پراتیک اجتماعی نیز اکنون روشن شده که رفقا دستاوردهای چشمگیری داشته اند. برای ما که با پلاتفرم حزب سازمانده و حزب رهبر فراکسیون تشکیل دادیم، عرصه پراتیک اجتماعی و تامین رهبری چنین پراتیک هایی جایگاه بسیار ارزنده ای دارد. ضمنا بنظر میرسد که رفقا مباحث جدی و مهمی در زمینه سبک کار، ساختار حزبی و سیاست های مختلف در کنگره دوم داشته اند. تاثیرات آن را میتوان در پراتیک شان مشاهده کرد. این تغییرات برای ما بسیار خوشحال کننده است.
در متن چنین شرایطی برداشتن قدمی مشخص تر و جدی تر بسوی نزدیکی بنظر ما ضروری میرسید. از همین رو طی مباحثی در دفتر سیاسی که در همه آنها اعضای کمیته مرکزی نیز شرکت و در بحث دخالت داشتند، به این نتیجه رسیدیم که بشکل کنکرت تری این روند را به پیش بریم. این قرار نیتجه چنین پروسه و شرایطی است.
حزب ضمن پیشبرد فعالیت های روتین حزبی خود امر بررسی امکان و شرایط اتحاد با حزب حکمتیست را نیز دنبال خواهد کرد. به این منظور کمیسیونی شامل 5 عضو از کمیته مرکزی تشکیل میشود که وظیفه اش بررسی این شرایط است. روشن است که ابتدا کمیسیون باید تشکیل شود، تشکیل جلسه دهد و وظایف مشخص تر و همچنین سبک کارش را پس از بحث تعیین کند. لذا اظهار نظر دقیق در این مورد را باید به زمان دیگری احاله داد. آنچه بدیهی است باید طی بحث های دقیق و مفصلی زمینه این اتحاد را بررسی کرد. موانع نظری، تشکیلاتی و سیاسی را شناخت. راه برطرف کردن این موانع را یافت. روشن است که تشکیل جلسات مشترکی با رفقای رهبری حزب حکمتیست نیز در این پروسه ضروری است. اظهار نظر در این مورد هم به پس از تماس و صحبت با این رفقا باید احاله شود. اما این مساله از نظر کمیته مرکزی حزب یک امر ضروری و مهم ارزیابی شده است.
همانگونه که در بالا اشاره کردم اتحاد صفوف کمونیسم کارگری یکی از ملزومات پیشروی و پیروزی کمونیسم کارگری است. اتحاد در هر سطحی که امکان پذیر شود این امر مهم را تسهیل و تسریع میکند. نزدیکی دو حزب اتحاد کمونیسم کارگری و حکمتیست تا همین جا تاثیرات مثبت بسیاری بر صفوف جنبش کمونیسم کارگری داشته است. این کاملا روشن است. در صورتی که اتحاد دو حزب در آینده عملی شود، بنظر من تاثیرات عمیق تر و پایدار تری بر کمونیسم کارگری، بر علاقمندان این جنبش و بر اپوزیسیون بطور کلی خواهد داشت. تامین یک حزب سیاسی قوی، با نفوذ، میلیتانت، رادیکال و اجتماعی برای کمونیسم کارگری دست یافتنی تر خواهد شد. از نظر معنوی این پروسه نتایج بسیار مثبتی خواهد داشت.
مردم و صفوف کمونیسم کارگری از این اتحاد احتمالی حمایت و استقبال خواهند کرد. متاسفانه رهبری ح ک ک تلاش برای تخریب این پروسه را افزایش و سم پاشی علیه دو حزب و نزدیکی آنها را گسترش خواهد داد. بر حملات زشت و سکتاریستی خود خواهد افزود. این شرایط قابل پیش بینی است. اما واقعا امیدوارم که این رفقا به رفتار، روشن و منش خود کمی نگاه جدی تر و مسئولانه تری بیاندازند و فضا را بیش از این آلوده نکنند. از سکتاریسم دست بشویند و به مانند نیرویی از جنبش کمونیسم کارگری از اینکه روند نزدیکی، نفرت زدایی درون جنبش کمونیسم کارگری تا این حد به پیش رفته است و دیوار سکتاریسم در بخشی از این جنبش فرو ریخته است خوشحال و خرسند شوند و خود نیز به این پروسه بپیوندند. آیا این انتظار بالایی است؟
ما نتایج کار کمیسیون را در اختیار عموم قرار خواهیم داد. همانگونه که تصویب قرار و تشکیل کمیسیون را به اطلاع عموم رساندیم. این یک قدم مهم و ضروری و در جهت تامین منافع کمونیسم کارگری است. ما خوشحالیم که توانستیم تا اینجا به پیش رویم. امیدواریم که بتوانیم این پروسه را به پایان موفقی برسانیم. تلاش خود را خواهیم کرد که بشکلی مسئولانه و با دقت کافی این پروسه را به پیش بریم. *

مصاحبه های دیگر از یک دنیای بهتر