کارگران نساجى حقوق شان را ميخواهند!
تجمع و راهپيمائى کارگران نساجى کردستان
 

صبح امروز دوشنبه ١۴ مرداد٬ مجمع عمومى غير رسمى کارگران نساجى تشکيل شد. بحث اين مجمع در مورد پيدا کردن روشى جهت دريافت حقوق معوقه دو ماهه کارگران بود. کارفرما از دادن حقوق سرباز ميزند و پرداخت حقوق ها را به بعد از تعطيلات تابستان حواله داده است. کارگران قبول ندارند و حقوق شان را ميخواهند. همچنين در مجمع عمومى امروز به کارگرى که هفته قبل به عنوان "نماينده کارگران" سر خود در جلسه کميسيون کارگرى استاندارى شرکت کرده بود برخورد شد. کارگران اين اقدام را تقبيح کردند. مجمع تصميم گرفت که کارگران بعد از خوردن غذا راس ساعت ده و سى دقيقه در جلوى درب کارخانه حاضر شوند. در اين ميان ١٠ نفر از کارگران را جدا کردند و به آنها گفتند که اين ١٠ نفر دستگاهها را استارت بزنند و کار کنند. اين تصميم را کارگران به اين دليل گرفتند که به کارفرما و استاندارى بهانه ندهند.

از ساعت ١١ که کارگران در جلوى درب کارخانه تجمع کرده بودند اين بحث مطرح شد که اگر چندين روز هم اينجا جلوى درب کارخانه بمانيم کسى جوابگو نيست. سپس کارگران تصميم به راهپيمائى از جاده بهشت محمدى به طرف اداره کار گرفتند. کارگران در صف يک و دو نفره خود را سازمان دادند و راه افتادند. با عبور صف کارگران از جلوى کارخانه پرريس و نرسيده به کارخانه شاهو٬ نيروى انتظامى و اطلاعات جلوى راهپيمائى کارگران را سد کردند و به نمايندگان کارگران اعلام کردند که با آنها مذاکره کنند که قضيه چيست؟  نمايندگان کارگران توضيح دادند که مدت ٢ ماه و ١۵ روز است که حقوق دريافت نکردند٬ گرسنه هستند و خواهان حقوق شان هستند. کپى نامه هائى را که کارگران با استاندارى و اداره کار مکاتبه کرده بودند را به مامورين تحويل دادند. مامورين انتظامى به کارگران گفتند که ما حتما پيگيرى خواهيم کرد و بدنبال اين ماجرا به توصيه نمايندگان کارگران راهپيمائى را متوقف و به سمت کارخانه بازگشتند. راهپيمائى کارگران حدود ساعت ١١ و ٢٠ دقيقه شروع و ساعت ١٢ و ٣٠ کارگران به کارخانه بازگشته بودند.

متعاقب اين قضيه٬ حدود ساعت ١ بعدازظهر رئيس سازمان کار و آموزش حرفه اى٬ رئيس روابط کار و حراست اداره کار٬ و دو نفر از نيروهاى حفاظت نيروى انتظامى به داخل کارخانه آمدند. آنها توضيح دادند که "ما در صدد حل مشکل شما هستيم و سعى خواهيم کرد که بتوانيم حقوق يکماه را حداقل از طريق وزارت کار براى شما بگيريم". در ضمن رئيس اداره کار هم با پرويز قربانى مدير عامل شرکت نساجى تماس تلفنى گرفته بود و از جمله از او خواسته بود که حقوق کارگران را بدهد. کارفرما هم اعلام کرده که به هيچ عنوان پول ندارم و اداره بنياد مستضعفان هم حاضر به پرداخت پول نيست. در همين تماس تلفنى در رابطه با شوراى کارخانه هم صحبت شده بود و رئيس اداره کار گفته بود که کارگران سوپيشينه خود را بياورند تا "انتخابات" را برگزار کنند. 

آخرين خبر در مورد وضعيت اين کارخانه اين است که از طرف مديريت اعلام شده که بزودى و پس از اتمام قرارداد کارگران قراردادى٬ با آنها قرارداد تمديد نخواهد شد. تعداد کارگران قراردادى کارخانه نساجى ٩٠ نفر هستند.

به اين ترتيب نه فقط بار ديگر بجاى پرداخت حقوق کارگران به آنها وعده و وعيد دادند بلکه اخراج گسترده در دستور کارفرما است. وقايع دو سه هفته اخير در نساجى و جلسات و تصميمات ادارات و رفتار کارفرما٬ همگى نشان ميدهند که قصد ندارند حقوق کارگران را بدهند و جنگ فرسايشى با کارگران راه انداخته اند. اين تاکتيک در کارخانه هاى ديگر سنندج هم ادامه دارد و عملا کارفرماها٬ اداره کار٬ استاندارى و غيره يک سياست واحد دارند. دراين ميان تنها کارگران پراکنده اند و مبارزاتشان را تنهائى پيش ميبرند. راه شکستن اين بن بست ايجاد فشارى قويتر و موثرتر است.

حزب بار ديگر توجه کارگران سنندج را به اتحاد و هماهنگى در دفاع از حرمت و حق و حقوق خود و خانواده هايشان جلب ميکند. بار ديگر تاکيد ميکنيم که مسائل مختلفى که در کارخانه ها و مراکز صنعتى سنندج در مقابل کارگران صف کشيده در اساس يکسان اند. سياست کارفرماها و حمايت قانون و ادارات ذيربط از آنها نيز در اساس يکسان اند. بايد تلاش کنيم نيروى متحد و گسترده تر و همصداترى را در مقابل اين روند وخيم به صحنه بياوريم. براى دفاع از امنيت شغلى و بيمه بيکارى و خواستهاى رفاهى٬ اقدامات فورى و عاجلى را بايد در دستور گذاشت. سنگر کارخانه را بايد محکم کرد و معنى اين اينست که کارگران بايد به تنها منبع قدرت شان يعنى اتحاد در مقابل کارفرما تکيه کنند. اما اين درجه اتحاد لازم است ولى کافى نيست. بايد در محلات کارگرى و در سطح شهر کارگران متحدتر و هماهنگ تر شوند. آنچه که در جريان است تعيين سرنوشت شما و خانواده هايتان است. ضرورى است دسته جمعى در اين موضوع دخالت کنيد.

در محل کار و در محلات کارگرى مجامع عمومى تان را برپا کنيد. اين اصل را بايد عملا جا انداخت که هر اعتراض کارگرى در هر گوشه شهر٬ حمايت عملى و معنوى کارگران زيادى را با خود دارد. اگر چنين وضعيتى را ايجاد کنيم٬ کارفرماها در اين کارخانه جات نميتوانند هر رفتارى با کارگران بکنند. دخالت خانواده ها در تلاش و مبارزه کارگران مهم است. کارگران گونى بافى سما٬ نساجى٬ نخشين٬ پرريس٬ شين باف٬ سازمان هميارى٬ شهردارى٬ آتيلا ارتوپد٬ احيا صنعت و ... همراه با خانواده هايشان و حمايت گرم مردم آزاديخواه سنندج ميتوانند اين روند ضد کارگرى را متحدانه متوقف کنند.

مرگ بر جمهورى اسلامى!  مرگ بر سرمايه دارى!
آزادى٬ برابرى٬ حکومت کارگرى!

حزب اتحاد کمونيسم کارگرى
١۴ مرداد ماه ١٣٨٧- ۴ اوت ٢٠٠٨