تظاهرات امروز ما ادامه اعتراضاتی است كه تا حال چه بصورت جلسات عمومی، كنفرانسها و اجتماعات متعدد، مصاحبه های رادیو و تلویزیونی جهت جدایی مذهب از آموزش و پرورش صورت گرفته است. این خواست ساده و بحق ما در صورت اجرا، این را تا حدودی تضمین خواهد كرد كه كودكان ما بدون دخالت مذهب پدر و مادرشان، بدون دخالت رسم و رسوم و اداب ملی والدینشان، در كنار هم بزرگ شوند، با هم بازی كنند، با هم یاد بگیرند و با هم كسب علم و دانش كنند. تنها در این صورت است كه كودكان ما می توانند در یك محیط سالم ، بدون تنفر و تبعیض رشد كنند.
امروز روز ۱۳ سپتامبر ۲٠۱٠، ما در مقابل هتلی اجتماع كرده ایم كه در آن یك كنفرانس بین المللی بمنظور بازبینی مجدد آموزش و پرورش و رفرم در ساختار آموزشی در جریان است. ما اینجا جمع شده ایم تا بر این تاكید كنیم كه سیستم آموزشی كه كودكان را بر اساس رسم و رسوم، مذهب و فرهنگ به اقلیت و اكثریت تقسیم كند، جز جدائی، انزوا، تنفر و راسیسم را تقویت نمی كند. نتیجه این كار چیز جز نوعی آپارتاید نیست.
متاسفانه سیستم آموزش و پرورش استان انتاریو به آن سمت دارد می رود. چراكه دولت انتاریو نه فقط بودجه كامل مدارس كاتولیك را تامین میكند بلكه در صدد تامین بودجه برای مدارس اسلامی نیز بود و در ساله گذشته مدارس دولتی بر اساس رنگ پوست كودكان نیز احداث كرده است. این شرم آور است.
آقای مك گنتی نخست وزیر استان شرم آورانه این سیاست تنفر انگیز و آزار دهنده را سیاست عادلانه نامیده است. سئوال این است كه عادلانه برای چه كسی ؟ برای كودكانی كه از لذت انتیگراسیون، اتحاد و برابری و دخیل بودن در جامعه محروم می شوند! یا عادلانه، برای فرقه ها و جریانات مذهبی كه در پی فرصتی مناسب برای ایفای نقش مخرب خود در زندگی اجتماعی و فرهنگی جامعه می باشند؟
ما انسانهای مترقی دنیا كه در جبهه اول مبازه علیه دادگاهای اسلامی و تمام دادگاهای مذهبی در كانادا بوده ایم و موفق به عقب راندن آن شدیم، امروز نیز در صف اول مبارزه برای ایجاد یك سیستم اموزشی واحد و سكولار هستیم. ما بر خلاف مك گنتی بخوبی می دانیم كه با قرار دادن كودكان در مدارس كاتولیك، اسلامی و یا هر مذهب دیگر به معنی مجوز رسمی دادن به دخالت این مذاهب در زندگی خصوصی و اجتماعی كودكان است. كه این خود همان شانه خالی كردن از بار مسئولیت دولت نسبت به حقوق، امنیت، شادی و رفاه كودكان است.
مك گنتی بیدار شو و تلخی ای كه كودكان هر روزه با ان مواجهه هستند درك كن! بخصوص كودكانی كه در خانواده های تحت نفوذ اسلام در كمونتی های ایزوله شده اسلامی زندگی می كنند. انزوا آنان را درك كن! و درگیری مستمر انان را با اعضای خانواده و كمونتی شان برای كسب حقوق ابتدائی شان كه همان حق پوشش همانند سایر كودكان این جامعه، حق شركت در مدارس غیر مذهبی و حق شركت در كلاسهای رقص و موسقی و دیگر فعالیتهای اجتماعی است را درك كن!
من بعنوان مسئول كمپین بین المللی علیه دادگاههای اسلامی، كمپین علیه چند همسری، ازدواج اجباری و ازدواج خرد سالان و خواستگاری در كانادا و مدافع حقوق كودكان اعلام می كنم كه برای جلو گیری از قربانی كودكان دولت موظف است كه با یك پلاتفرم روشن و قاطع از حقوق جهانشمول آنان دفاع كند.
پلاتفرمی كه در آن قطع فوری حمایت های مالی و معنوی از مدارس مذهبی، پایان دادن به دخالت قوانین، احكام و رسوم مذهبی در سیستم آموزشی در دستور كارش باشد. پلاتفرمی كه حذف كامل كلیه دروس و آموزشهایی كه با حقوق كودكان و پیشرفت بشری و آزادی مغایر است، اساس خود قرار داده است. پلاتفرمی كه مانع آموزش هرگونه دگمی از جمله دگمهای مذهبی شود و میخواهد كلیه قوانینی كه در ضدیت با فرهنگ مدرن و سكولار است را حذف كند. پلاتفرمی كه در آن فشارهای روحی و روانی بر كودكان برای ادامه تحصیل در مدارس مذهبی را جرم دانسته حتی اگر از جانب والدینشان و یا اعضای كمونیتی شان باشد. این آن پلاتفرمی است كه كمپین ما، كمپین برای یك سیستم آموزشی واحد و سكولار برای همه در دستور خود قرار داده است و میكوشد تا آن را به دولت انتاریو نیز تحمیل كند.
www.nosharia.com
homawpi@nosharia.com
