نامه سرگشاده به دبیر کل سازمان ملل،
عفو بین الملل و سازمان های مدافع انسان دوست

به نجات ساکنین اردوگاه زرگویز سازمان زحمتکشان بشتابید!

سازمان زحمتکشان یک سازمان قوم پرست مستقر در کردستان عراق است. اختلافات داخلی این سازمان به درگیری های فیزیکی درون این سازمان و حتی سنگر گیری نظامی در مقابل یکدیگر انجامیده است. احتمال درگیری نظامی درون اردوگاه های این جریان در کردستان عراق موجب نگرانی شدید و قابل درک خانواده های اعضاء این سازمان و مردم انسان دوست در ایران شده است.

 اخیرا نامه ای سرگشاده توسط جمعی از خانواده های اعضای این سازمان از شهرهای مختلف ایران خطاب به سازمانها و شخصیتها در وب سایت های فارسی زبان بچاپ رسیده است. در این نامه این خانواده ها نگرانی عمیق شان را از وضعیت خطیر اردوگاه سازمان زحمتکشان در "زرگویز" و ناامنی عزیزانشان ابراز داشته اند و خواهان همبستگی و کمک به آزادی فرزندان شان شده اند.

این اردوگاه اکنون توسط نیروهای انتظامی محلی– اتحادیه میهنی کردستان عراق- کنترل می شود. ادامه این شرایط برای ساکنین این اردوگاه، که بیش از پنجاه کودک در میان آنها هستند، مقدور نیست. شرایط بسیار ناامن و قابل انفجار است. جان صد ها نفر در خطر است. خانواده های این انسان ها از سازمان های بشردوست بین المللی برای نجات عزیزانشان تقاضای اقدام فوری دارند.

من از شما تقاضا دارم که برای خارج کردن کسانی که امنیت شان در این اردوگاه در خطر است و انتقال آنها به محلی امن اقداماتی فوری را در دستور بگذارید. از شما میخواهم که هیاتی را بمنظور انتقال امن این افراد به این اردوگاه هر چه فوری تر اعزام کنید. برای اطلاع دقیق تر شما از اوضاع خطیر این اردوگاه نامه خانواده ها را به ضمیمه ارسال میکنم.

با احترام،
نسرین رمضانعلی
عضو دفتر سیاسی حزب اتحاد کمونیسم کارگری

۱۳ سپتامبر ۲۰۰۷

رونوشت: به احزاب و سازمانهای ایرانی 

 

 

درخواست ما خانوادهها از دولت محلی کردستان- عراق
وزیر کشور اقای
وزیر داخلی
نماینده سازمان ملل در سلیمانیه

درگیری و کشمکشی که امروز در این سازمان در جریان است جان عزیزان ما را به خطر انداخته است. ما دست یاری بسوی شما دراز می کنیم. 

ما قبلا طی تماسها و نامه هایی از طرفین درگیری تقاضا کردیم که به کشمکش پایان بدهند اما نه تنها به این درخواست ما ترتیب اٽر ندادند بلکه تهدیدات طرفین شدت گرفته است و نشانی از فروکش کردن بحران نیز دیده نمیشود.اکنون کنترل این اردوگاهها بعضا تحت کنترل نیروهای دولت محلی کردستان عراق قرار گرفته است.  

ما خانواده جانباختگان کومه له پس از پی بردن به ماهیت این سازمان اعلام میکنیم که دعوای این دو جناح در سازمان زحمتکشان ربطی به آرمان جانباختگان کومه له ندارد. ما دیگر شکی نداریم که اینها ادامه دهندگاه راه عزیزانمان نیستند.برای ما جایی برای شک باقی نمانده است که این سازمان تعلقی به آرمانهای انسانی عزیزانمان ندارد. هر چه هست دعوا بر سر پول و امکانات دولتی آمریکا و دولت محلی کردستان و اتهام زدن به یکدیگر است. دعوای این جناحها برای به "سرقت" بردن اموال تلویزیون و رادیو از اماکن یکدیگر نشان میدهد که اینها نارهبرانی هستند که اعتبار جانباختگان کومه له را وسیله ای برای پیشبرد اهداف غیر مشروع خود قرار داده اند.

ما با توجه به اهداف و عملکرد تاکنونی این سازمان اعلام میکنیم که "سازمان زحمتکشان" یک سازمان سیاسی مترقی در اپوزیسیون نیست. سیاستهایش مخرب و غیر انسانی است. این سازمان جریانی برای پیشبرد اهداف آزادیخواهانه مردم ستمدیده نیست، سازمانی در مقابل این اهداف است. ما اعلام میکنیم که این سازمان اصلاح پذیر نیست. باید منحل شود.

ما از تمامی نیروهای اپوزیسیون مترقی و آزادیخواه و مدافع حقوق انسانی و مدنی میخواهیم که به کمک عزیزان ما بشتابند. جان و امنیت عزیزان ما مورد تهدید و خطر قرار دارد. تهدید شده اند که اگر این سازمان را ترک کنند. دیگر به آنها حتی اجازه اقامت در عراق داده نخواهد شد.

تقاضای ما خانواده ها جدی بگیرید.به یاری عزیزان ما بشتابید.ما نگران سرنوشت کودکان و نوادگان بیدفاع خود هستیم که امروز در این اردوگاه ها زندگی می کنند.

 

 

 

ما دولت محلی عراق مسئول تضمین امنیت جانی عزیزانمان در کردستان عراق میدانیم. دولت محلی عراق نباید اقامت عزیزان ما را که از جهنم رژیم اسلامی فرار کرده اند، منوط به عضویت در هیچ سازمانی بکند. پناهندگی یک حق انسانی است.

به ما در خلاصی عزیزانمان از این وضعیت کمک کنید.

1-مادر عزیزان
2- مادر 1 یکی از شهیدان در جنگ با حزب دمکرات
3- 5  خانواده از جانباختگان روستای باوریز
4- 2 خانواده که هم اکنون پسرانمان در صف زحمتکشان هستند . قبلا هم طی تماسهای خواهان پایان دادن به این جنگ و دعوا بودیم
5- زنی هستم که 3  نفر از عزیزانم در صف کومه له در سالهای 60 تا 63 جان باختند و خود نیز  مدتی هم فعال کومه له بوده ام.
6-  دو فعال از شهر سنندج تماسهای قبلی ما برای پایان دادن به این بحران و کشمکش بی نتیجه بود.
7- جمعی از جوانان سنندج سرخ این سازمان هیچ ربطی به آرمانهای کومه له ندارد نباید اجازه داد بیش از این از نام کومه له و آرامانهای آن تحریف و سواستفاده شود.
8- مادر یکی از پیشمرگان که هم اکنون پسرم  در خارج کشور بسر می برد.
9- 10 خانواده از محلاتات کمیز عباس آباد گلشن  فرح 
10- یک خانواده کارگری از شهرک سعدی سنندج
11- خانواده 3 خانباخته از روستای باینچو
12- 3 خانواده از روستای بیساران
13- 1 خانه از روستای برده سپی
14- 8 خانواده جان باخته از روستای اویهنگ
15- یک خانواده از روستای نگل
16 – ما3 خانواده از خاباختگان بانه این نامه را امضا می کنیم به همراه 2 فعال کومه له که به مدت 1 سال است همکاری و فعالیت خود را با این سازمان قطع کردیم.
17- 5 فعال کمونیست از شهر سنندج محله کله کجار
18-  یک خانواده از روستای شاهینی
19- یک خانواده از محله چهارباغ سنندج
20- 5 خانواده از محله قطارچیان سنندج به همراه جمعی از جوانان
21- یک خانواده از کانی سپی
22- دو فعال از شهر دیواندره
23- یک خانواده جان باخته از سقز
24- یک جوانان فعال کرد از سقز
25- مادر 2 جانباخته از شهر سنندج

 

26 – خانواده ام در صف کومه له بودند طی سالهای 62 تا 66 چند تن از اقوام را در این صف جان باختند.
27- یک خانواده از روستای حسن آباد
28- 4 خانواده از محله های غفور حسن آباد و شریف آباد
29- 5 خانواده از کامیاران
30- یک فعال کومه له از کرمانشاه
31- 2 خانواده از روستای  نوره
32 -2 خانواده از دماوند
33- یک خانواده از تهران 
34- نادره از سنندج
35- هیرش از کامیاران
36- الیاس از ولژیر
37- شورش  اغازمان – سنه خوناوی
38 – هه لو- کامیاران
39 -امضای 19 نفر از خانوادههای جان باخته گردان شوان از سالهای 62 تا سال 67
40- رضوان از سنندج
۴۱-يونس رحمتي همراه خانواده
۴۲-نعميت رشيدي همراه خانواده
۴۳-جوان از سنندج
۴۴-خواهر يک جانباخته از مهاباد
۴۵-رحماني از سنندج
۴۶-دو فعال کارگري از تهران
 ۴۷-حميد از سنندج سرخ
۴۸-سيامک مرادي
۴۹-جلال از عباس آباد
۵۰-ما 6 نفر از جوانان روستاهای اطراف کامیاران هستیم
کاملا حمایت می کنیم
 ۵۱-اکام ازاده هستم از شمال کردستان ایران لطفا اسم من را به لیست اضافه کنید
 ۵۲-دوستان گرامی و عزیز از اقدام جسورانه شما حمایت می کنم
ما دو نفر از کادرهای حزب کمونیست کارگری هستیم و این اقدام محمد اسنگران کادر رهبری را شخصا محکوم می کنیم. اینجا از ذکر اسم خود خودداری می کنیم
ولی خواهشا بعنوان دو کادر حزب کمونیست کارگری اسم ما را نیز به این لیست اضافه کنید.
ما تلاش می کنیم تعداد هر چه بیشتری این نامه را امضا کنند
۵۳-فردینمشیر پناه
 ۵۴-ملکشاهی

 

 ۵۵-شهرام آذر از مریوان
 ۵۶-یک خانواده از مریوان ما حمایت خود را از پدران مادران که این نامه را نوشتند اعلام می داریم
۵۷-سهند و بهرام
۵۸-فواد خدر
 ۵۹-ما جمعی از دوستداران حزب اتحاد کمونیزم کارگری اعلام حمایت خود را از این اقدام اعلام میکنیم و تمام تلاش خود را برای جم اوری تعداد هر جه بیشتری از امضا های انسانهای متعهد و مسول به کار خواهیم گرفت
۶۰-دوستان عزیز پدر ما زندانی شد مقاومت کرد و سربلند از زندان بیرون امد
پدرم پیشمرک کومه له سازمان حزب کمونیست ایران بود و در این صف جانباخت و ارزوی دیدار ما با پدرمان بر دلمان باقی مانده است. ما نمی خواهیم نام پدرمان با این جماعت تداعی شود .ما قبلا رسما از انها تقاضا کردیم عکس و نام پدر ما را در لیستهای خودشان بردارند.پدر ما کمونیست بود و از دوستانش از مادرمان و از همسنگرانش همیشه از انسانیت پدرمان تعریف می شنویم . افتخار می کنیم به پدرمان به ارامانهایش هر چند 18 سال است که درد بی پدری را زیر تیغ این رژیم با پوست و استخوان لمس کردیم . مادر ما و ما همیشه در میان مردم شهر سنندج با اغوش باز پذرفته شدیم . حتی در صفها برای گرفتن مواد خوراکی برای صف نان با این بعنوان یادگاران شهر نباید در صف منتظر بمانند محبت بی کران مردمی را شاهد بودیم شاید هر کدامشان هم یادگارانی بودند از مبارزه جوی از ازادیخواهی. بعنوان یک جوان گاها احساس می کردم شاید این محبت نیست و ترحم است مدتها نارحت بودم ولی بعد دیدیم با چه احترامی از پدرمان یاد می شود به خودم افتخار کردم که فرزند این پدر هستم . من هم اجازه نمی دهم که یاد و راه و ارامانهای پدرم را جماعتی با کشیدن اسلحه بروی هم به لجن کشیده شود. اینها ادامه دهندگان راه پدر من نیستند. نام من را به لیست خود اضافه کنید من نامه ای برایتان از زندگی خود و خانواده ام فرستاده ام اگر لازم دیدی در همین وبلاگ درج کنید .
۶۲-آبيدر
 -63 حیدر اسد پور